آیه بیعت رضوان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه بیعت رِضوان''' یا '''آیه رِضوان''' ([[سوره فتح]]: ۱۸) رضایت [[خدا]] از [[ایمان|مؤمنان]]ِ شرکت‌کننده در [[بیعت رضوان|بیعت رِضوان]] را اعلام می‌کند. علمای اهل‌سنت از این آیه برای اثبات [[عدالت صحابه|نظریه عدالت صحابه]] استفاده می‌کنند؛ اما مفسران شیعه معتقدند رضایت خدا در این آیه مشروط به استقامت و پایبندی به پیمان صحابه است و فقط صحابه‌ای را شامل می‌شود که بر عهد خود وفادار ماندند. از نظر مفسران شیعه، [[آیه ۱۰ سوره فتح]]، پس از این آيه نازل شده است و خدا در آن، شرط رضایت از مؤمنان را اطاعت از دستور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پيامبر(ص)]] و پرهیز از [[پیمان‌شکنی]] قرار داده است.

آیه هجدهم سوره فتح که در آن [[بیعت رضوان|واقعه بیعت رِضوان]] بیان شده، به نام آیه بیعت رضوان نامیده شده‌ است.<ref> دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ص۳۴۷.</ref> علمای اهل‌سنت برای اثبات [[عدالت صحابه|نظریه عدالت همه صحابه]] به این آیه استناد می‌کنند.<ref>نگاه کنید به ابن‌حجر عسقلانی، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۶۲-۱۶۳.</ref>