پرش به محتوا

شارع: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۲۳
خط ۲۱: خط ۲۱:
*به گفته اصولیان برای اثبات صلاحیت [[سیره عقلاء|سیره عقلا]] به عنوان دلیلی برای استنباط حکم شرعی، لازم است که شارع این سیره را [[امضاء]] کرده باشد<ref>بحرانی، المعجم الاصولی، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۱۸۱.</ref> و امضای شارع به این است که منعی نسبت به این سیره نداشته باشد.<ref>جمعی از نویسندگان، الفائق فی الاصول، ۱۴۴۴ق، ص۵۹.</ref>
*به گفته اصولیان برای اثبات صلاحیت [[سیره عقلاء|سیره عقلا]] به عنوان دلیلی برای استنباط حکم شرعی، لازم است که شارع این سیره را [[امضاء]] کرده باشد<ref>بحرانی، المعجم الاصولی، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۱۸۱.</ref> و امضای شارع به این است که منعی نسبت به این سیره نداشته باشد.<ref>جمعی از نویسندگان، الفائق فی الاصول، ۱۴۴۴ق، ص۵۹.</ref>
*در اصول فقه بحثی با عنوان قاعده اشتراک در خطابات شارع مطرح شده و براساس آن، خطابات صادر شده از سوی شارع فقط برای حاضرین در مجلس خطاب نیست؛ بلکه برای همه [[تکلیف|مکلفین]] است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ‌نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۶۱۱؛ مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۴۳.</ref>
*در اصول فقه بحثی با عنوان قاعده اشتراک در خطابات شارع مطرح شده و براساس آن، خطابات صادر شده از سوی شارع فقط برای حاضرین در مجلس خطاب نیست؛ بلکه برای همه [[تکلیف|مکلفین]] است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ‌نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۶۱۱؛ مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۴۳.</ref>
*یکی از اصطلاحاتی که در کلمات فقهای متأخر به کار می‌رود و از آن برای کشف حکم شرعی بهره می‌برند، اصطلاح [[مذاق شارع]] است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به خمینی، المکاسب المحرمة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۱۳؛ حکیم، مستمسک عروة الوثقی، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۲۴؛ موسوی خلخالی، التنقیح فی شرح عروة الوثقی، مؤسسة الآفاق، ج۷، ص۲۰۳.</ref> منظور از مذاق شارع، کشف روش و نظر شارع از مجموعه احکام و مبانی او است که برای پی بردن به حکم اموری که نظر شارع درباره آنها به ما نرسیده، به آن تمسک می‌شود.<ref>جمعی از نویسندگان، الفائق فی الاصول، ۱۴۴۴ق، ص۵۹.</ref>{{یاد| مذاق شرع، فهم و درک جدیدى است که فقیه با بهره‏گیرى از ذوق سلیم و درک منضبط، پس از جست‏وجو در مجموع ادلّه، به آن دست می‌‏یابد.http://jf.isca.ac.ir/article_171.html }}
*یکی از اصطلاحاتی که در کلمات فقهای متأخر به کار می‌رود و از آن برای کشف حکم شرعی بهره می‌برند، اصطلاح [[مذاق شارع]] است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به خمینی، المکاسب المحرمة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۱۳؛ حکیم، مستمسک عروة الوثقی، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۲۴؛ موسوی خلخالی، التنقیح فی شرح عروة الوثقی، مؤسسة الآفاق، ج۷، ص۲۰۳.</ref> منظور از مذاق شارع، کشف روش و نظر شارع از مجموعه احکام و مبانی او است که برای پی بردن به حکم اموری که نظر شارع درباره آنها به ما نرسیده، به آن تمسک می‌شود.<ref>جمعی از نویسندگان، الفائق فی الاصول، ۱۴۴۴ق، ص۵۹.</ref>{{یاد|کاشف الغطاء: مذاق شرع، فهم و درک جدیدى است که فقیه با بهره‏‌گیرى از ذوق سلیم و درک منضبط، پس از جست‏جو در مجموع ادلّه، به آن دست می‌‏یابد.http://jf.isca.ac.ir/article_171.html }}


==مصادیق==
==مصادیق==
۱۸٬۴۲۹

ویرایش