آیه اخوت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات آیه

| عنوان          =آیه اخوت

| توضیح تصویر    =

| اندازه تصویر  =200px

[[امام صادق (ع)|امام صادق(ع)]] می‌فرماید: «مؤمن برادر مؤمن و چشم او و راهنمای او است، به او خیانت نمی‌کند، و ستم بر او روا نمی‌دارد و او را فریب نمی‌دهد، و اگر وعده‌ای به او داد، خُلف وعده نمی‌کند.»<ref> کلینی، الکافی، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۴۹۱، حدیث ۳.</ref>  

[[آلوسی]] نویسنده تفسیر روح المعانی، نسبت اخوت به مؤمنین را مجاز و از باب استعاره یا تشبیه بلیغ دانسته و می‌گوید: شرکت دو نفر در داشتن ایمان، شبیه به شرکت آن دو، در اصل تولد است؛ زیرا همان‌گونه که تولد منشأ بقای در این دنیا است، ایمان نیز سبب بقای در [[بهشت]] خواهد بود.<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۳۰۳.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] اطلاق اخوت را حقیقت و از سنخ نسبت‌های اعتباری می‌داند و معتقد است: مقصود از اخوت در این [[آیه]]، اخوت دینی و اعتباری است که تنها آثار اجتماعی دارد و در [[ازدواج]] و [[ارث]]، اثری ندارد.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۴۷۲.</ref>