سوره کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[تفسیر نمونه]] به نقل از بسیاری از علمای شیعه یکی از مصادیق کوثر را [[حضرت فاطمه(س)]] دانسته‌اند؛ زیرا در سوره سخن از کسانی است که پیامبر را بدون نسل و ذریه می‌دانستند، در حالی که نسل پیامبر از دخترش فاطمه(س) ادامه پیدا کرده و همان نسل است که [[امامت]] بر عهده او نهاده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۷۵؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref> [[عبدالله جوادی آملی]] ([[۱۳۱۲ش]])، مفسر [[قرآن]]، می گوید: ذیل سوره تأیید می‌کند که کوثر و خیر کثیر  بودن مربوط به جریان [[فاطمه زهرا(س)|فاطمه زهرا(سلام الله علیها)]] است که ذات اقدس الهی این بانو را به آن ذات عطا کرده است و از او یازده [[امام]] متولد شد که فخر جهان شدند و اینک شرق و غرب عالم را نام مبارک این یازده امام(صلوات الله علیهم اجمعین) و فرزندان اینها  دارد اداره می‌کنند. <ref>جوادی آملی،عبدالله، دروس تفسیر، سوره کوثر</ref>[[علامه طباطبایی]] مفسر بزرگ شیعی در [[المیزان فی تفسیر القرآن|المیزان]] تصریح دارد که چون  غرض سوره، آسوده ساختن خاطر [[پیامبر(ص)]] تعبیر« إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ »بکار رفته که دلالت بر مالکیت پیامبر نسبت به [[کوثر]] دارد  در نتیجه فرزندان [[فاطمه(س)]] ذریه و فرزندان ونسل پیامبر هستتند واین از خبرهای غیبی [[قرآن]] است چرا که [[خداوند]] بعد از درگذشت آن حضرت برکتى در نسل آن حضرت قرار داد، به طورى که در همه عالم هیچ نسلى معادل آن دیده نمى شود، آن هم با آن همه بلاها که بر سر خاندانش آوردند و گروه گروه از ایشان را درجنگ های  خانمان سوز کشتند. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۷۱.</ref>