confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۹۹
ویرایش
محمدحسین غروی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس2}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(ویکی سازی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| سرشناسی = | | سرشناسی =[[مجتهد|فقیه]]، اصولی و [[فلسفه اسلامی|فیلسوف]] شیعه | ||
| نام کامل = | | نام کامل = | ||
| لقب =کمپانی | | لقب =کمپانی | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان =[[آقا رضا همدانی]] • [[محمدکاظم خراسانی]] • میرزا محمدباقر اصطهباناتی • شیخ حسن تویسرکانی | | استادان =[[آقا رضا همدانی]] • [[محمدکاظم خراسانی]] • میرزا محمدباقر اصطهباناتی • شیخ حسن تویسرکانی | ||
| شاگردان =[[محمدعلی غروی اردوبادی]] • [[عبدالحسین امینی]] • [[محمدتقی بهجت]] • [[سید ابوالقاسم خویی]] | | شاگردان =[[محمدعلی غروی اردوبادی]] • [[عبدالحسین امینی]] • [[محمدتقی بهجت]] • [[سید ابوالقاسم خویی]] | ||
| محل تحصیل =[[حوزه علمیه نجف]] | | محل تحصیل =[[حوزه علمیه نجف]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| اجازه روایت به = | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات =[[دیوان کمپانی]] • نهایة الدرایة فی شرح الکفایة • الاصول علی النهج الحدیث • الاجتهاد و التقلید و العداله | | تالیفات =[[دیوان کمپانی]] • نهایة الدرایة فی شرح الکفایة • الاصول علی النهج الحدیث • الاجتهاد و التقلید و العداله | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = | | سیاسی = | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
محمدحسین اصفهانی، فرزند محمدحسن اصفهانی نخجوانی، در [[۲ محرم]] سال [[سال ۱۲۹۶ هجری قمری|۱۲۹۶]]ق در [[نجف]] متولد شد. پدرش اصالتاً [[نخجوان|نخجوانی]] بود و پس از امضای [[قرارداد ترکمانچای]] نخست به [[تبریز]] و سپس به [[اصفهان]] مهاجرت کرد و سپس به کاظمین رفت. پدرش از تجار مشهور | محمدحسین اصفهانی، فرزند محمدحسن اصفهانی نخجوانی، در [[۲ محرم]] سال [[سال ۱۲۹۶ هجری قمری|۱۲۹۶]]ق در [[نجف]] متولد شد. پدرش اصالتاً [[نخجوان|نخجوانی]] بود و پس از امضای [[قرارداد ترکمانچای]] نخست به [[تبریز]] و سپس به [[اصفهان]] مهاجرت کرد و سپس به [[کاظمین]] رفت. پدرش از تجار مشهور کاظمین بود.<ref>خیابانی تبریزی، علماء معاصرین، ۱۳۶۶ق، ص۱۹۰</ref> او دوست داشت محمدحسین راه او را در تجارت ادامه دهد؛ اما محمدحسین با [[توسل]] به [[امام کاظم(ع)]] رضایت پدر را به دست آورد و در حدود بیست سالگی برای تحصیل علم راهی [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>مطلبی، «نجوم امت»، ص۴۰</ref> | ||
وی به سبب شغل پدرش به «کمپانی» مشهور بود. گفته شده است وی از این نام ناخشنود بود. با این حال، دیوان اشعار او بارها به نام [[دیوان کمپانی]] توسط ناشران مختلف منتشر شده است.{{مدرک}}{{یاد| نشر دارالکتب الاسلامیه، انتشارات حضرت عباس، انتشرات حق بین}} | وی به سبب شغل پدرش به «کمپانی» مشهور بود. گفته شده است وی از این نام ناخشنود بود. با این حال، دیوان اشعار او بارها به نام [[دیوان کمپانی]] توسط ناشران مختلف منتشر شده است.{{مدرک}}{{یاد| نشر دارالکتب الاسلامیه، انتشارات حضرت عباس، انتشرات حق بین}} | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
محمدحسین غروی اصفهانی در [[۵ ذی‌الحجه]] سال [[سال ۱۳۶۱ هجری قمری|۱۳۶۱]]ق درگذشت. پیکر او در حجره‌ای متصل به گلدسته شمالی ایوان طلای [[حرم | محمدحسین غروی اصفهانی در [[۵ ذی‌الحجه]] سال [[سال ۱۳۶۱ هجری قمری|۱۳۶۱]]ق درگذشت. پیکر او در حجره‌ای متصل به گلدسته شمالی ایوان طلای [[حرم امام علی(ع)]]، نزدیک مقبره [[علامه حلی]] به خاک سپرده شد.<ref> آقابزرگ، طبقات أعلام الشیعه، ج۲، ص۵۶۱</ref> درگذشت او یک هفته پس از وفات [[آقاضیاء عراقی]] بود.{{مدرک}} | ||
==خصوصیات اخلاقی== | ==خصوصیات اخلاقی== | ||
غروی، سریع‌الذهن و حاضرجواب و سخنانش همراه لطیفه و مزاح بود و حتی در تقریر درس نیز بذله‌گویی داشت. گفته‌اند که او بسیار اهل عبادت بود. حدود دوازده سال از درس و بحث کناره گرفت و به سیر و سلوک پرداخت و تا آخر عمر این سیر عرفانی در او مشهود بود.<ref>مطلبی، «نجوم امت»، ص۵۲</ref>در باره زهد و بی اعتنایی او به مظاهر دنیا نقل شده که خودش در اواخر عمر پیازهایش که روی زمین ریخته جمع کرده و در گوشه قبایش می ریخت و از این تحمل و آمادگی اش شاد و مسرور بوده. <ref>حسینی طهرانی، سید محمدحسین، توحید علمی وعینی، ص۳۰. | غروی، سریع‌الذهن و حاضرجواب و سخنانش همراه لطیفه و مزاح بود و حتی در تقریر درس نیز بذله‌گویی داشت. گفته‌اند که او بسیار اهل [[عبادت]] بود. حدود دوازده سال از درس و بحث کناره گرفت و به سیر و سلوک پرداخت و تا آخر عمر این سیر عرفانی در او مشهود بود.<ref>مطلبی، «نجوم امت»، ص۵۲</ref>در باره [[زهد]] و بی اعتنایی او به مظاهر دنیا نقل شده که خودش در اواخر عمر پیازهایش که روی زمین ریخته جمع کرده و در گوشه قبایش می ریخت و از این تحمل و آمادگی اش شاد و مسرور بوده. <ref>حسینی طهرانی، سید محمدحسین، توحید علمی وعینی، ص۳۰. | ||
</ref> | </ref> | ||
علامه [[محمدرضا مظفر]] درباره استادش گفته که همیشه بر سیمایش ابهامی دیده می شد که گمان می رفت این قیافه همیش غمناک است همیشه درفکر مستدام خود غرق بود... در آن مقام شامخ برای همه حتی برای کودکان هم فروتنی داشت ...از [[مجتهد|اجتهاد]] او در [[عبادت]] هر چه گفته شود کم است زیرا او سالکی واصل و عارفی فانی بود، او ازهمه بریده بود و به دوست پیوسته بود. <ref>مقدمه دیوان کمپانی، دارالکتب الاسلامیه</ref> | علامه [[محمدرضا مظفر]] درباره استادش گفته که همیشه بر سیمایش ابهامی دیده می شد که گمان می رفت این قیافه همیش غمناک است همیشه درفکر مستدام خود غرق بود... در آن مقام شامخ برای همه حتی برای کودکان هم فروتنی داشت ...از [[مجتهد|اجتهاد]] او در [[عبادت]] هر چه گفته شود کم است زیرا او سالکی واصل و عارفی فانی بود، او ازهمه بریده بود و به دوست پیوسته بود. <ref>مقدمه دیوان کمپانی، دارالکتب الاسلامیه</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
سطح را از [[حسن تویسرکانی]] و برخی دیگر از اساتید [[نجف]] آموخت. در درس [[فقه]] و [[اصول]] [[سید محمد فشارکی]] | سطح را از [[حسن تویسرکانی]] و برخی دیگر از اساتید [[نجف]] آموخت. در درس [[فقه]] و [[اصول]] [[سید محمد فشارکی]] و [[آقا رضا همدانی]] شرکت کرد. به مدت سیزده سال در درس [[آخوند خراسانی]] شرکت کرد. از مشاهیر شاگردان آخوند بود و در زمان تحصیل حاشیه ای بر [[کفایه]] نوشت.<ref>مطلبی، نجوم امت، ص۴۱</ref> | ||
در دوره شرکت در درس آخوند، تنها دو مرتبه در درس حاضر نشد. یکی هنگامی که به [[زیارت]] [[کاظمین]] رفته بود و به خاطر مشکلی به درس نرسیده بود<ref>[http://www.bahjat.org/index.php/2011-09-08-10-59-54/hekayat.html#5 پایگاه نشر آثار آیت الله بهجت]</ref>و دیگری زمانی که باران شدیدی در نجف آمد و در شب تاریک راه تقریباً بسته بود و گمان کرد که آخوند به درس نخواهد آمد.<ref> مدرسی چهاردهی، تاریخ روابط ایران و عراق، ص ۱۳۶</ref> | در دوره شرکت در درس آخوند، تنها دو مرتبه در درس حاضر نشد. یکی هنگامی که به [[زیارت]] [[کاظمین]] رفته بود و به خاطر مشکلی به درس نرسیده بود<ref>[http://www.bahjat.org/index.php/2011-09-08-10-59-54/hekayat.html#5 پایگاه نشر آثار آیت الله بهجت]</ref>و دیگری زمانی که باران شدیدی در [[نجف]] آمد و در شب تاریک راه تقریباً بسته بود و گمان کرد که آخوند به درس نخواهد آمد.<ref> مدرسی چهاردهی، تاریخ روابط ایران و عراق، ص ۱۳۶</ref> | ||
پس از وفات آخوند، مستقلاً به تدریس پرداخت و چند دوره اصول و فقه [[مکاسب]] را تدریس کرد. درس وی دقیق بود و به زبان عربی فصیح بیان می‌شد.<ref>مجله حوزه، «مصاحبه با استاد آیت الله حسینی همدانی»، ص۳۷</ref> آخرین دوره کامل اصول را در ۱۳۴۴ ه.ق شروع کرد و در ۱۳۵۹ ه.ق به پایان برد. این طولانی‌ترین دوره او بود.{{مدرک}} | پس از وفات آخوند، مستقلاً به تدریس پرداخت و چند دوره [[اصول فقه|اصول]] و فقه [[مکاسب]] را تدریس کرد. درس وی دقیق بود و به زبان عربی فصیح بیان می‌شد.<ref>مجله حوزه، «مصاحبه با استاد آیت الله حسینی همدانی»، ص۳۷</ref> آخرین دوره کامل اصول را در ۱۳۴۴ ه.ق شروع کرد و در ۱۳۵۹ ه.ق به پایان برد. این طولانی‌ترین دوره او بود.{{مدرک}} | ||
===ترتیب جدید علم اصول=== | ===ترتیب جدید علم اصول=== | ||
پس از این دوره، برای تهذیب و اختصار و ترتیب فنی ابواب اصول و تنقیح و تقسیمی نو، دوره درسی جدیدی را آغاز کرد. وی ترتیب مطالب اصولی گذشته را تغییر داد و برخی مباحث مقدماتی را به جای خود برگرداند. او در این تقسیم‌بندی بر خلاف آنچه معمول بود، [[اصول]] را به چهار مبحث تقسیم کرد و تلاش کرد به عواملی که باعث اشتباه و خلط بین مباحث بود، پایان دهد.{{مدرک}} | پس از این دوره، برای تهذیب و اختصار و ترتیب فنی ابواب اصول و تنقیح و تقسیمی نو، دوره درسی جدیدی را آغاز کرد. وی ترتیب مطالب اصولی گذشته را تغییر داد و برخی مباحث مقدماتی را به جای خود برگرداند. او در این تقسیم‌بندی بر خلاف آنچه معمول بود، [[اصول]] را به چهار مبحث تقسیم کرد و تلاش کرد به عواملی که باعث اشتباه و خلط بین مباحث بود، پایان دهد.{{مدرک}} | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
وی علاوه بر [[فقه]] و [[اصول]]، در [[کلام]]، [[تفسیر]]، حکمت، تاریخ، ادب و عرفان نیز مهارت داشت.{{مدرک}} | وی علاوه بر [[فقه]] و [[اصول]]، در [[کلام]]، [[تفسیر]]، حکمت، تاریخ، ادب و عرفان نیز مهارت داشت.{{مدرک}} | ||
درس حکمت و فلسفه و کلام را از میرزا محمدباقر اصطهباناتی فراگرفت. تأثیر فلسفه در فقه و اصول و حتی اشعار وی دیده می‌شود.{{مدرک}} | درس حکمت و فلسفه و کلام را از میرزا محمدباقر اصطهباناتی فراگرفت. تأثیر [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] در فقه و اصول و حتی اشعار وی دیده می‌شود.{{مدرک}} | ||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
* یوسف بیاری | * یوسف بیاری | ||
* سید صدرالدین جزائری | * سید صدرالدین جزائری | ||
*[[سید عبدالحسین طیب]] | * [[سید عبدالحسین طیب]] | ||
* حسین همدانی نجفی | * حسین همدانی نجفی | ||
* [[سید علی خلخالی]] | * [[سید علی خلخالی]] | ||
* [[سید آقا خلخالی]] | * [[سید آقا خلخالی]] | ||