سید هاشم حداد: تفاوت میان نسخهها
جز
←فتنه سید حسنی
جز (←فتنه سید حسنی) |
جز (←فتنه سید حسنی) |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
حداد کودک را دارای حقیقتی والا می دانست گرچه ما آنها را کوچک می بینیم. لذا معتقد بود باید به اطفال احترام گذاشت. وی می گفت برای احترام به نوزاد باید تا چهل روز پس از ولادت از نزدیکی با همسر خودداری کرد. طفل گرچه زبان ندارد ولی ادارک می کند از این رو باید شیرخواره را به اماکن متبرکه و مجالس روضه برد چرا که او قدوسیت [[اهل بیت]] را جذب می کند. <ref>حسینى تهرانى، روح مجرد، ۱۴۲۵، ص۲۹۵.</ref> | حداد کودک را دارای حقیقتی والا می دانست گرچه ما آنها را کوچک می بینیم. لذا معتقد بود باید به اطفال احترام گذاشت. وی می گفت برای احترام به نوزاد باید تا چهل روز پس از ولادت از نزدیکی با همسر خودداری کرد. طفل گرچه زبان ندارد ولی ادارک می کند از این رو باید شیرخواره را به اماکن متبرکه و مجالس روضه برد چرا که او قدوسیت [[اهل بیت]] را جذب می کند. <ref>حسینى تهرانى، روح مجرد، ۱۴۲۵، ص۲۹۵.</ref> | ||
==فتنه سید حسنی== | == مقابله با فتنه سید حسنی دروغین == | ||
پس از رحلت [[محمدجواد انصاری همدانی]] مردی از اهالی [[مشهد]] ادعا کرد [[امام زمان(عج)]] مردم را کفایت می کند و نیازی به استاد نیست. وی به کربلا آمد و با ادعای کرامت اعلام کرد تا چند ماه دیگر امام زمان(عج) ظهور می کند و باید برای قیام، تجهیزات آماده کنیم. عدهای در [[کربلا]]، [[کاظمین]] و [[نجف]] اطرافش جمع شدند و مبالغی بدو دادند. حداد با اطلاع از موضوع یارانش را به شهرهای مذکور گسیل داشت و خودش با سید مذکور ملاقات کرد. مردم با نفی این ادعاها توسط حداد پراکنده شدند و اموال به صاحبانش بازگردانده شد. <ref>حسینى تهرانى، روح مجرد، ۱۴۲۵، ص۵۵۶.</ref> | پس از رحلت [[محمدجواد انصاری همدانی]] مردی از اهالی [[مشهد]] ادعا کرد [[امام زمان(عج)]] مردم را کفایت می کند و نیازی به استاد نیست. وی به کربلا آمد و با ادعای کرامت اعلام کرد تا چند ماه دیگر امام زمان(عج) ظهور می کند و باید برای قیام، تجهیزات آماده کنیم. عدهای در [[کربلا]]، [[کاظمین]] و [[نجف]] اطرافش جمع شدند و مبالغی بدو دادند. حداد با اطلاع از موضوع یارانش را به شهرهای مذکور گسیل داشت و خودش با سید مذکور ملاقات کرد. مردم با نفی این ادعاها توسط حداد پراکنده شدند و اموال به صاحبانش بازگردانده شد. <ref>حسینى تهرانى، روح مجرد، ۱۴۲۵، ص۵۵۶.</ref> | ||