محمد ارباب قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

| تالیفات = الاربعین الحسینیة • تشیید البنیان

پدرش «محمدتقی بیگ ارباب»، معروف به ارباب جان‌بابا، از ادیبان شهر قم در دوره [[ناصرالدین شاه]] بود<ref>ارباب قمی، الاربعین الحسینیه، ۱۳۷۹ش، ص۶و۷.</ref> و قول و تصديق او در نزد تمام استادان اين فنون، برهان قاطع به شمار مى‏‌رفت‏.<ref>مستوفی، شرح زندگانى من، ۱۳۸۴ش٬ ‏ج۱، ص۵۱۷ </ref> از نوشته‌های او دو کتاب در دست است؛ مقتل منظوم امام حسين(ع) و تاريخ دار الايمان قم.<ref>ارباب قمی، الاربعین الحسینیه، ۱۳۷۹ش، ص۶.</ref> مرقدش در صحن عتيق [[حرم حضرت معصومه(س)]] واقع است.<ref>جواهر کلام، تربت پاكان قم، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۱۴۵۵</ref>

میرزا محمد ارباب قمی داماد شیخ حسین قمی کوچه‌حرمی از شاگردان شیخ انصاری بود.<ref>جواهر کلام٬ تربت پاكان قم، ۱۴۲۴ق، ج‏۱، ص۶۱۴.</ref> ارباب قمی شش فرزندِ پسر داشت:

*محمدتقی اشراقی مدفون در مسجد بالاسر [[حرم حضرت معصومه(س)]]؛ او اجتهاد داشت و اربعين حديث، تقريرات مكاسب شیخ عبدالکریم حائرى را نگاشته است.<ref>مشار، مؤلفين كتب چاپى فارسى و عربى، ۱۳۴۰ش، ج‏۲، ص۲۴۶.</ref>

[[میرزا حسین نوری]] دیگر استاد ارباب قمی بود که به او [[اجازه نقل روایت]] داد و کار مقابله و تصحیح کتاب بزرگ [[بحار الانوار]] را به او سپرد.<ref>نجوم امت ۱۳، (آیةالله میرزا محمد قمی معروف به ارباب)، ۱۳۶۵ش، ص۸۴.</ref>

[[میرزا حسین خلیلی تهرانی]] نیز از اساتید و [[مشایخ اجازه]] ارباب است. او آخرین حدیث کتاب خود را از سلسله [[میرزا حسین خلیلی تهرانی]]، [[سید محمد هندی|سید محمد هندی نجفی]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی]] و محدث نوری نقل کرده است.<ref>ارباب قمی، الاربعین الحسینیه،۱۳۷۹ش، ص۳۳۷.</ref>