پرش به محتوا

المراجعات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''المُراجَعات''' کتابی درباره اثبات حقانیت [[شیعه]] و [[امامت]] بلافصل [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] به قلم [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|سید عبدالحسین شرف‌ُالدین موسوی عامِلی]]، از علمای لبنان. استدلال قوی و بیان شیوا و استفاده از منابع معتبر و مورد قبول [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و رعایت انصاف، این کتاب را از تأثیرگذارترین کتاب‌ها قرار داده است. از جمله خصوصیات این کتاب، دعوت به وحدت و برادری بین مسلمانان قلمداد شده است.
'''المُراجَعات''' کتابی درباره اثبات حقانیت [[شیعه]] و [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی امام علی(ع)]] پس از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] به قلم [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|سید عبدالحسین شرف‌ُالدین]] (درگذشت: ۱۳۷۷ق)، از علمای لبنان.  


محتوای المراجعات،‌ مجموعه نامه‌های مبادله شده میان سید عبدالحسین شرف‌الدین و [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم البِشْری]] رئیس [[الازهر]] و اولین رئیس [[الازهر|هیئت کبارُالعلمای الازهر]] است. این کتاب ابتدا در [[لبنان]] به چاپ رسیده ولی به دلیل استقبال فراوان، در کشورهای مختلفی همچون [[مصر]]، [[عراق]] و [[ایران]] نیز چاپ گردید و به زبان‌های مختلفی مانند فارسی، انگلیسی، اسپانیایی و دیگر زبان‌ها ترجمه شد.
محتوای کتاب،‌ مجموعه نامه‌های مبادله‌شده میان سید عبدالحسین شرف‌الدین و [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم بِشْری]] رئیس وقت [[الازهر|دانشگاه الاَزهر]] است. این کتاب در [[لبنان]]، [[مصر]]، [[عراق]] و [[ایران]] چاپ شده است و به زبان‌های مختلفی مانند فارسی، انگلیسی، اسپانیایی ترجمه شد.
 
استدلال قوی و بیان شیوا و استفاده از منابع معتبر و مورد قبول [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و رعایت انصاف را از ویژگی‌های این کتاب می‌دانند.


==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|سید عبدالحسین شرف‌الدین}}
{{اصلی|سید عبدالحسین شرف‌الدین}}
کتاب المراجعات توسط سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ق) از [[مجتهد|مجتهدان شیعه]] لبنانی و مدافع [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از رهبران [[نهضت استقلال لبنان]]، تألیف شده است.<ref>[https://www.haydarya.com/?id=849 «السيد عبد الحسين شرف الدين الموسوي العاملي، العاملي»]، وبگاه مکتبة الروضة الحیدریه.</ref> وی از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] به شمار می‌رود.<ref>حکیمی، شرف الدین، ۱۳۸۳ش، ص۵۱.</ref> ابتدا در [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] مشغول به تحصیل گردید و پس از هجرت علماء از [[سامرا|سامراء]] به [[نجف]]، وارد [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>
سید عبدالحسین شرف‌الدین موسوی عاملی (۱۲۹۰-۱۳۷۷ق) از [[مجتهد|مجتهدان شیعه]] لبنانی و مدافع [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از رهبران [[نهضت استقلال لبنان]] بوده است.<ref>[https://www.haydarya.com/?id=849 «السيد عبد الحسين شرف الدين الموسوي العاملي، العاملي»]، وبگاه مکتبة الروضة الحیدریه.</ref> وی از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] و [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] به شمار می‌رود.<ref>حکیمی، شرف الدین، ۱۳۸۳ش، ص۵۱.</ref> ابتدا در [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] مشغول به تحصیل گردید و پس از هجرت علما از [[سامرا|سامراء]] به [[نجف]]، وارد [[حوزه علمیه نجف]] شد.<ref>قبیسی، حیاة الإمام شرف‌الدین، ۱۴۰۰ق، ص۳۲.</ref>


شرف‌الدین در اواخر سال ۱۳۲۹ق با هدف کاهش تنش بین مسلمانان و ایجاد وحدت، به [[مصر]] سفر کرد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۹.</ref> وی در شهر [[قاهره]] با [[شیخ سلیم البشری|شیخ سَلیم البِشری]]، عهده‌دار دو دوره ریاست [[الازهر|دانشگاه الازهر مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ۲۰۰۲م، ج۳، ص۱۱۹.</ref> و اولین رئیس [[الازهر|هیئت کبارُالعلمای مصر]]، دیدار و گفتگو کرد.<ref>[https://www.gomhuriaonline.com/Gomhuria/1075536.html «الشيخ سليم البشري أول رئيس لهيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف .. تعرف عليه»]، وبگاه الجمهوریه.</ref> گفتگوهای این دو عالم، از طریق نامه‌نگاری ادامه پیدا کرد و در نهایت تحت عنوان کتاب المراجعات به چاپ رسید.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳-۱۴.</ref>
شرف‌الدین در اواخر سال ۱۳۲۹ق با هدف کاهش تنش بین مسلمانان و ایجاد وحدت، به [[مصر]] سفر کرد.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۹.</ref> وی در [[قاهره]] با [[شیخ سلیم بشری|شیخ سَلیم بِشری]]، ریاست [[الازهر|دانشگاه الازهر مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ۲۰۰۲م، ج۳، ص۱۱۹.</ref> و اولین رئیس هیئت کبارُالعلمای مصر، دیدار و گفتگو کرد.<ref>[https://www.gomhuriaonline.com/Gomhuria/1075536.html «الشيخ سليم البشري أول رئيس لهيئة كبار العلماء بالأزهر الشريف .. تعرف عليه»]، وبگاه الجمهوریه.</ref> گفتگوهای این دو عالم، از طریق نامه‌نگاری ادامه پیدا کرد و تحت عنوان کتاب المراجعات به چاپ رسید.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳-۱۴.</ref>


==معرفی و جایگاه==
==معرفی و جایگاه==
کتاب المراجعات (یا المُناظراتُ الازهَریة والمُباحَثاتُ المصریة)، با هدف اثبات اعتقادات [[امامیه|شیعه امامیه]] درباره [[امامت]] و [[خلافت]] بعد از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] توسط [[سید عبدالحسین شرف‌الدین|علامه شرف‌الدین]] تألیف شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳.</ref> این کتاب در زمره آثار فاخری چون ''[[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عَبَقاتُ الانوار]]''، ''[[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|اِحقاقُ الحق]]'' و ''[[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|کتاب الغدیر]] در اثبات حقانیت شیعه و  [[امامت]] و [[خلافت|جانشینی]] بی‌واسطه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] قرار داده شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۱ش، ج۹، ص۱۷۵.</ref>'' در این کتاب برای اثبات عقائد شیعه از معتبرترین منابع استفاده شده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹.</ref> استدلال‌های قوی و تعابیر روان و بیان شیوا،<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات و تفنید المکابرات، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۷.</ref> موجب شده است این کتاب به عنوان مفیدترین کتاب در زمینه جانشینی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] دانسته شود<ref>مروج خراسانی، حق جو و حق شناس، ۱۳۷۳ش، ص۸.</ref> و به اعتراف برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل‌سنت]]، از جمله آثار تأثیرگذار در بین اقشار مختلف مردم به شمار آید.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۶.</ref>
کتاب المراجعات (یا المُناظراتُ الازهَریة والمُباحَثاتُ المصریة)، با هدف اثبات اعتقادات [[امامیه|شیعه امامیه]] درباره [[امامت]] و [[خلافت]] بعد از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] تألیف شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۳.</ref> این کتاب در زمره آثاری چون ''[[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عَبَقاتُ الانوار]]''، ''[[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|اِحقاقُ الحق]]'' و ''[[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|کتاب الغدیر]] در اثبات حقانیت شیعه و  [[امامت]] و [[خلافت|جانشینی]] بی‌واسطه [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] قرار داده شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۱ش، ج۹، ص۱۷۵.</ref>'' در این کتاب برای اثبات عقائد شیعه از معتبرترین منابع استفاده شده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹.</ref> استدلال‌های قوی و تعابیر روان و بیان شیوا،<ref>حسینی میلانی، تشیید المراجعات و تفنید المکابرات، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۷.</ref> موجب شده است این کتاب به عنوان مفیدترین کتاب در زمینه جانشینی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] دانسته شود<ref>مروج خراسانی، حق جو و حق شناس، ۱۳۷۳ش، ص۸.</ref> و به اعتراف برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل‌سنت]]، از جمله آثار تأثیرگذار در بین اقشار مختلف مردم به شمار آید.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۶.</ref>


از کتاب المراجعات به عنوان یکی از منابع معتبر روایی در نزد مسلمانان؛ حتی برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل سنت]] نام برده شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۸.</ref> حنفی داود،‌ استاد [[دانشگاه عین الشمس]] قاهره از جمله آثار این کتاب را دعوت مسلمانان به اتحاد، برادری و محبت به یکدیگر و انس گرفتن با اخلاق پیامبر(ص) عنوان کرده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹-۳۰.</ref> گفته می‌شود مناظرات موجود در این کتاب، بدون اهانت و با انصافی متقابل انجام شده است.<ref>ناشر، «مقدمه»، در المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۶.</ref>
از کتاب المراجعات به عنوان یکی از منابع معتبر روایی در نزد مسلمانان؛ حتی برخی از [[اهل سنت و جماعت|علمای اهل سنت]] نام برده شده است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۱۸.</ref> حنفی داود،‌ استاد [[دانشگاه عین الشمس]] قاهره از جمله آثار این کتاب را دعوت مسلمانان به اتحاد، برادری و محبت به یکدیگر و انس گرفتن با اخلاق پیامبر(ص) عنوان کرده است.<ref>ابراهیمی، [http://ensani.ir/fa/article/187292 «المراجعات چگونگی تدوین و کتابشناسی آن»]، ص۲۹-۳۰.</ref> گفته می‌شود مناظرات موجود در این کتاب، بدون اهانت و با انصافی متقابل انجام شده است.<ref>ناشر، «مقدمه»، در المراجعات، ۱۴۲۲ق، ص۶.</ref>