همسر نوح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''همسر حضرت نوح''' در قرآن به عنوان الگوی [[کفر|زنان کافر]] و [[جهنم|اهل دوزخ]] معرفی شده‌است. طبق [[آیه ۱۰ سوره تحریم]] او و همسر لوط به همسرانشان خیانت کردند. به باور مفسران شیعه خیانت همسر نوح ارتکاب [[فحشا]] و عمل منافی عفت نیست، بلکه [[جاسوسی]] برای دشمنان، دیوانه خطاب کردن آن حضرت و افشای نام مؤمنان بود.  

در تفاسیر شیعه منظور از جمله «فخانتاهما» در [[آیه ۱۰ سوره تحریم]]، که مربوط به خیانت همسر نوح و همسر [[لوط (پیامبر)|حضرت لوط]] است، انحراف جنسی و ارتکاب فحشا بیان نشده‌است،<ref>به عنوان نمونه مراجعه شود به: طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۵۲؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۵۹۶؛ شرف الدین، الفصول المهمة فی تالیف الامة، ص۱۵۶.</ref> شیخ طوسی در این رابطه می‌نویسد: اگر چه همسران [[پیامبران]] معصوم و مصون از خطا نبودند ولی با استناد به روایت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] که فرمود: ما بغت امراة نبی قط، همسر هیچ پیامبری هرگز آلوده به عمل منافی عفت نشده‌است.<ref>در المنثور، سیوطی،۱۴۱۴ق، ج۸، ص۲۲۸.</ref> همسر حضرت نوح از [[فحشا]] مبرا دانسته شده‌است.<ref>طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۴۹۵.</ref> در [[فهرست تفسیرهای شیعه|تفاسیر شیعه]] خیانت همسر نوح را همکاری با دشمنان و افشای اسرار آن پیامبر و نسبت دیوانگی به نوح نوشته‌اند.<ref>برای نمونه مراجعه شود به: طوسی، التبیان، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۴۹۵؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۲۳۵؛ لاهیجی، تفسیر لاهیجی، ج ۴، ص۵۲۳؛ خزائلی، اعلام قرآن، ۱۳۹۲ش، ص ۶۴۴؛ مرتضی علم‌الهدی، الامالی، ۱۳۲۵ق، ج۲، ص۱۴۴-۱۴۵؛ طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۲۸۵؛ مازندرانی، شرح الکافی الاصول و الروضه، ۱۴۲۱ق، ج۱۰، ص۱۰۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۳۰۱؛ مغنیه، تفسیر الکاشف،۱۴۲۴ق، ج۷، ص۳۶۸.</ref>

در قرآن نام همسر حضرت نوح ذکر نشده و بین مفسران نیز ضبط نام همسر نوح مورد اختلاف است، در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] هیچ اشاره ای به نام همسر آن حضرت نشده‌است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۲ش، ج ۱۹ ص۳۴۲ - ۳۴۴.</ref> صاحب [[تفسیر روح المعانی]] نام او را والعه می‌نویسد و به نقل از [[مقاتل الطالبیین (کتاب)|کتاب مقاتل]] نامش را والهه بیان می‌کند.<ref> الآلوسی، روح المعانی،۱۴۱۵ق، ج۲۸، ص۱۶۲.</ref> در [[ جامع الاحکام القرآن|تفسیر جامع الاحکام القرآن]] نام همسر حضرت نوح والهه و نام همسر [[لوط (پیامبر)|حضرت لوط]] والعه آمده‌است،<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۸۴ق، ج۱۸، ص۲۰۱.</ref> برخی از تفاسیر بر عکس این مطلب را ذکر کرده‌اند، یعنی نام همسر نوح را «والعه» و همسر لوط را «والهه» یا «واهله» گفته‌اند.<ref> مکارم شیرازی، نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۳۰۱ و ۳۱۳؛ خزائلی، اعلام قرآن، ۱۳۹۲ش، ص۶۴۴.</ref> طبق روایتی نام همسر نوح را رابعا (مادر کنعان) بود که در طوفان غرق شد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۴۲.</ref> عده ای نیز نام او را واغله ضبط کرده‌اند.<ref> لاهیجی، تفسیر لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج ۴، ص ۵۲۳؛ كاشانى، منهج الصادقين، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۳۳۴؛ جزائری، قصص الأنبیاء، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۸۴.</ref>

به گفته جزائری بعضی از مفسران بر این باورند، حضرت نوح فقط یک زن به نام عموره داشته، ولی در مقابل گروهی دو همسر برای نوح نام برده‌اند، که یکی از آنها در طوفان غرق شد.<ref>جزایری، قصص الانبیا، ۱۳۷۵ش، ص ۱۵۶.</ref> مجلسی در روایتی که در بحار الانوار آورده است یک همسر مؤمن به نام عموره برای آن پیامبر ذکر کرده‌ اشت.<ref>مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۴۱.</ref> در روایت بحار الانوار نقل شده‌ است، [[جبرئیل]] به حضرت نوح امر می‌کند با عَمُوره (دختر ضمران بن أخنوخ) [[ازدواج]] کند و این زن اولین ایمان آورنده به آن پیامبر است و همراه آن حضرت سوار بر کشتی می‌شود. عده‌ای نام این زن را هیکل نوشته‌اند، که ممکن است نام او عموره و صفت او هیکل باشد؛ آن زن سه فرزند از نوح به نام‌های سام، حام و یافث داشت.<ref>مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۴۱ و ۳۴۲.</ref>