آیه ۳۴ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۳۴ سوره بقره'''، در بیان خودداری ابلیس از سجده به آدم است. مطابق این آیه، [[خدا|خداوند]] به [[فرشتگان]] امر می‌کند که بر [[آدم]] سجده کنند و همه فرشتگان اطاعت می‌کنند جز [[ابلیس]] که نافرمانی کرد. این آیه را دلالت بر شرافت انسان و عظمت مقام او قلمداد کرده‌اند. مفسران [[سجده بر آدم]] توسط فرشتگان را نوعی تکریم و تعظیم دانسته‌اند نه عبادت و پرستش.

داستان سرپیچی ابلیس از امر الهی و [[تکبر]] او، بارها به صورت‌های گوناگون در [[قرآن]] بازگو شده‌ است. مفسران کبر و خودخواهی ابلیس را دلیل امتناع او از سجده بر آدم دانسته‌اند. در آیات قرآن تصریح شده است که ابلیس دلیل خودداری خود از سجده بر آدم را، برتری خود بر او و آتش بر خاک اعلام می‌کند.