پرش به محتوا

آیه ۳۴ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:


== توضیح آیه ==
== توضیح آیه ==
مطابق آیه ۳۴ [[سوره بقره]]، به [[فرشته|فرشتگان]] امر شد که بر آدم سجده کنند و همه فرشتگان فرمان خدا را پذيرفتند، جز [[ابليس]] كه در اين مورد نافرمانى كرد و [[تکبر|تكبر]] ورزيد.<ref>سبحانى، منشور جاويد، قم، ج۱۱، ص۶۳.</ref> در این آیه تصریح شده است که ابلیس از سجده بر آدم خودداری کرد.<ref>قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۲۷.</ref> دستور به [[سجده بر آدم]] از سوی [[خدا|خداوند]] در این آیه را توصیف مقام و عظمت انسان بیان کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص ۱۸۲ و ۱۸۳.</ref> داستان سرپیچی ابلیس از امر الهی و [[تکبر]] او بارها به صورت‌های گوناگون در [[قرآن]] بازگو شده‌ است.<ref>زریاب خویی، «ابلیس در قرآن»، ج۲، ذیل مدخل.</ref> گفته شده علت عصیان ابلیس این بوده که فرمان خداوند را نادرست شمرد و آن‌را نپذیرفت.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص ۱۸۲ و ۱۸۳.</ref>
آیه ۳۴ [[سوره بقره]]، بخشی از داستان سجده به آدم را نقل می‌کند که بر اساس آن به [[فرشته|فرشتگان]] امر شد که بر آدم سجده کنند و همه فرشتگان فرمان خدا را پذيرفتند، جز [[ابلیس|ابليس]] كه در اين مورد نافرمانى كرد و [[تکبر|تكبر]] ورزيد.<ref>سبحانى، منشور جاويد، قم، ج۱۱، ص۶۳.</ref> در این آیه تصریح شده است که ابلیس از سجده بر آدم خودداری کرد.<ref>قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۲۷.</ref> دستور به [[سجده بر آدم]] از سوی [[خدا|خداوند]] در این آیه را توصیف مقام و عظمت انسان بیان کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص ۱۸۲ و ۱۸۳.</ref> داستان سرپیچی ابلیس از امر الهی و [[تکبر]] او بارها به صورت‌های گوناگون در [[قرآن]] بازگو شده‌ است.<ref>زریاب خویی، «ابلیس در قرآن»، ج۲، ذیل مدخل.</ref> گفته شده علت عصیان ابلیس این بوده که فرمان خداوند را نادرست شمرد و آن‌را نپذیرفت.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص ۱۸۲ و ۱۸۳.</ref>


== علت سجده نکردن ابلیس ==
== علت سجده نکردن ابلیس ==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۵۴

ویرایش