Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
آیه ۶۹ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(− رده:مقالههای جدید (هاتکت)) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
طبق نقل حدیثی، هنگام به آتش انداختن ابراهیم، [[جبرئیل]] از او پرسید آیا نیاز به کمک داری؟ ابراهیم از او یاری نخواست و فرمود: همین‌که خدا از حالم آگاه است برایم کافی است. | طبق نقل حدیثی، هنگام به آتش انداختن ابراهیم، [[جبرئیل]] از او پرسید آیا نیاز به کمک داری؟ ابراهیم از او یاری نخواست و فرمود: همین‌که خدا از حالم آگاه است برایم کافی است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
آیه ۶۹ [[سوره انبیاء|سوره انبیا]] | آیه ۶۹ [[سوره انبیاء|سوره انبیا]] {{عربی|اندازه=120%|«قُلْنَا یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ»}}|؛ سرانجام ابراهیم را به آتش افکندند، ولی ما گفتیم: «ای آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش!».<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۳۲۷.</ref> | ||
از آیاتی است که بخشی از داستان نجات [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] از آتش [[نمرود]] در آن آمده است و به اعجاز الاهی در این داستان اشاره دارد؛ | |||
در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آمده است، پس از اینکه بت‌پرستان در مقابل استدلال منطقی ابراهیم درباره پرستش بت‌ها محکوم شدند، لجاجت و تعصب آنها مانع از پذیرش حق شد و تصمیم به سوزاندن ابراهیم گرفتند. آنان آتش بزرگی فراهم کردند و ابراهیم را با منجنیق در آن افکندند. اما خدایی که همه چیز به فرمان اوست، اراده کرد که بنده‌اش سالم بماند؛ پس به آتش گفت که برای ابراهیم سرد و سلامت باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۱۳، ص۴۴۳-۴۴۶.</ref> در پی این فرمان، آتش چنان سرد شد که دندان‌های ابراهیم از شدت سرما به هم می‌خورد و اگر تعبیر به «سلاما» نبود، جان ابراهیم از سرما به خطر میافتاد<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۱۳، ص۴۴۶.</ref> و در [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل است که آتش [[نمرود]] تبدیل به گلستان زیبایی شد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۲۴.</ref> | |||
==چگونگی خطاب به آتش== | ==چگونگی خطاب به آتش== | ||