البیان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

:عدم تواتر [[قرائت‌های هفت گانه|قرائت ها]] سخنی مشهور در میان [[شیعه]] است و بعید نیست که در میان [[اهل سنت|عامه]] نیز چنین باشد.<ref>خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، ص۱۲۳</ref>

مؤلف برای اثبات عدم [[تواتر]] قرائت‌ها، ابتدا [[قاریان دهگانه]] را معرفی می‌کند و سپس چگونگی گزارش قرائت‌های آنها را بازگفته و اضافه می‌کند: توجه به واقع زندگانی قاریان و تأمل در طرق نقل قرائت‌ها و چگونگی اسناد قرائت‌ها، نحوه استدلال قاریان و پیروان آنها به قرائت‌های خود و نقد دیگر قرائت‌ها، و انکار بسیاری از محققان برخی از این قرائت‌ها را (که نمونه هایی از آنها آورده است) نشان می‌دهد که این قرائت‌ها متواتر نیستند.<ref>خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، صص۱۲۶ـ۱۵۷</ref> آنگاه دلایل تواتر قرائت‌ها را نقد می‌کند و نشان می‌دهد که هیچکدام دلایل استواری ندارند.<ref>خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، صص۱۵۷ـ۱۶۰</ref>

مؤلف‌گاه بر این نکته تأکید کرده است که این دلایل، تواتر قرآن را ثابت می‌کند نه قرائت‌ها را، و بین این دو فرق‌های روشنی وجود دارد. مؤلف پس از نقد حجیت قرائت‌ها، با استناد به [[روایت|روایتی]] از [[اصول کافی|کافی]]، تأکید می‌کند که در [[اصول کافی|نماز]] قرائتی صحیح است که در زمان زندگانی [[امامان]](ع) رایج بوده باشد.<ref>خویی، البیان فی تفسیرالقرآن، صص۱۶۷</ref>