سوره سبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
←فائده اجرت رسالت پیامبر(۴۷)
(←منابع) |
|||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
[[[[سید محمدحسین طباطبائی|نویسنده المیزان]] جمله «إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللهِ» را برای این دانسته که اگر کسی بگوید انسان هیچ کاری را بدون هدف انجام نمی‌دهد گفته شود پیامبر هم درپی پاداش و غایتی است ولی از سوی خداوندی که بر کار او شاهد و ناظر است «وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ». <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر | [[[[سید محمدحسین طباطبائی|نویسنده المیزان]] جمله «إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللهِ» را برای این دانسته که اگر کسی بگوید انسان هیچ کاری را بدون هدف انجام نمی‌دهد گفته شود پیامبر هم درپی پاداش و غایتی است ولی از سوی خداوندی که بر کار او شاهد و ناظر است «وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ». <ref>طباطبائی، المیزان، الناشر | ||
منشورات اسماعيليان، ج۱۶، ص۳۸۹.</ref> | منشورات اسماعيليان، ج۱۶، ص۳۸۹.</ref> | ||
مفسران با قرار دادن آیاتی که پیامبر از مردم در برابر زحمات رسالتش مزدی نمی‌طلبد و اجر خویش را تنها بر عهده خدا می داند {{یاد|سوره شعراء آیه ۱۰۹ }}در کنار آیاتی که مزد خویش را دوستی اهلبیت و خویشانش دانسته{{یاد|سوره شوری آیه ۲۳}} و نیز آیاتی که دوست داشتن خویشان پیامبر و پیروی از آنان راه رسیدن به خدا دانسته شده {{یاد| سوره فرقان آیه ۵۷}} و آیاتی که همین اجر و مزد را به نفع مردم می‌داند{{یاد| سوره سباء آیه ۴۷}} نتیجه گرفته‌اند که دوست داشتن خویشان پیامبر و پیروی از آنان چون راه رسیدن به خداست نفع این دوستی به خود مردم بازمی‌گردد. <ref>قرائتی، محسن، تفسیرنور، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۴۶۲.</ref> | مفسران با قرار دادن آیاتی که پیامبر از مردم در برابر زحمات رسالتش مزدی نمی‌طلبد و اجر خویش را تنها بر عهده خدا می داند {{یاد|سوره شعراء آیه ۱۰۹ }}در کنار آیاتی که مزد خویش را دوستی اهلبیت و خویشانش دانسته{{یاد|سوره شوری آیه ۲۳}} و نیز آیاتی که دوست داشتن خویشان پیامبر و پیروی از آنان راه رسیدن به خدا دانسته شده {{یاد| سوره فرقان آیه ۵۷}} و آیاتی که همین اجر و مزد را به نفع مردم می‌داند{{یاد| سوره سباء آیه ۴۷}} نتیجه گرفته‌اند که دوست داشتن خویشان پیامبر و پیروی از آنان چون راه رسیدن به خداست نفع این دوستی به خود مردم بازمی‌گردد. <ref>قرائتی، محسن، تفسیرنور، ۱۳۸۳ش، ج۷، ص۴۶۲.</ref> در [[دعای ندبه]] به این آیات چندگانه ونتیجه‌ای که بر آن مترتب شده اشاره شده است: ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله و سلم مَوَدَّتَهُمْ فِی كِتابِكَ، فَقُلْتَ «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی»، وَ قُلْتَ «ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ»، وَ قُلْتَ «ما أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلی رَبِّهِ سَبِیلًا»، فَکانُوا هُمُ السَّبِیلُ إِلَیْكَ وَ الْمَسْلَكَ إِلی رِضْوانِكَ. ترجمه:سپس پاداش محمد را در قرآنت مودّت اهلبیت او قرار دادی و فرمودی: بگو من از شما برای رسالت پاداشی جز مودّت نزدیکانم نمی‌خواهم و فرمودی: آنچه به عنوان پاداش از شما خواستم، آن هم به سود شماست و فرمودی: من از شما برای [[نبوت|رسالت]] پاداشی نمی‌خواهم، جز کسی که بخواهد، راهی به جانب پروردگارش بگیرد. <ref>قمی، مفاتیح‌الجنان، دعای ندبه.</ref> | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||