سوره سبأ: تفاوت میان نسخهها
←شمول نبوت پیامبر اکرم(ص) (۲۸)
(←منابع) |
|||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
برخی از [[مفسر|مفسران]] از این آیه شمول رسالت [[پیامبر اسلام(ص)]] بر همه جهانیان را استنباط کردهاند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، الناشر : احياء التراث العربي ـ بيروت، ج۸، ص۳۹۶.</ref>در [[حدیث|روایات]] متعددی بر عمومیت رسالت پیامبر و مبعوث شدن او برای تمام جن و انس تصریح شده است. <ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، ج۴، | برخی از [[مفسر|مفسران]] از این آیه شمول رسالت [[پیامبر اسلام(ص)]] بر همه جهانیان را استنباط کردهاند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، الناشر : احياء التراث العربي ـ بيروت، ج۸، ص۳۹۶.</ref>در [[حدیث|روایات]] متعددی بر عمومیت رسالت پیامبر و مبعوث شدن او برای تمام جن و انس تصریح شده است. <ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، صص۳۳۵-۳۳۶.</ref> | ||
برخی کافه را به معنای کافّ و بازدارنده مردم از شرک دانسته و «ها» در آخر کلمه را برای مبالغه برشمردهاند. <ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، الناشر : احياء التراث العربي ـ بيروت، ج۸، ص۳۹۶.</ref>[[علامه طباطبایی]] به نقل از [[راغب اصفهانی]] واژه «کافّه» را به معنای دفع کردن و بازداشتن دانسته، که معنای آیه چنین میشود: «ما تو را نفرستادیم مگر برای این که مردم را از انجام [[گناه]] باز داری در حالی که بشیر و نذیر هستی.»<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۳۷۶.</ref>وی در عین حال عمومیت [[رسالت]] پیامبر را که فقط رسول خداست، نه رسول غیر از خدا، دلیلی بر انحصار [[ربوبیت]] در خدا دانسته با این بیان که اگر غیر از او رب دیگری بود، او هم بر اساس ربوبیتش رسولى مىفرستاد، و دیگر رسالت رسول خدا (ص) عمومى و براى همه نبود، و فراز پایانی آیه (وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ) نیز تصریح دارد بر این که اکثر مردم دلالت داشتن انحصار رسالت در رسول خدا (ص) بر انحصار ربوبیت در [[خدا]] را نمیفهمند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۷۷.</ref> | برخی کافه را به معنای کافّ و بازدارنده مردم از شرک دانسته و «ها» در آخر کلمه را برای مبالغه برشمردهاند. <ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، الناشر : احياء التراث العربي ـ بيروت، ج۸، ص۳۹۶.</ref>[[علامه طباطبایی]] به نقل از [[راغب اصفهانی]] واژه «کافّه» را به معنای دفع کردن و بازداشتن دانسته، که معنای آیه چنین میشود: «ما تو را نفرستادیم مگر برای این که مردم را از انجام [[گناه]] باز داری در حالی که بشیر و نذیر هستی.»<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۳۷۶.</ref>وی در عین حال عمومیت [[رسالت]] پیامبر را که فقط رسول خداست، نه رسول غیر از خدا، دلیلی بر انحصار [[ربوبیت]] در خدا دانسته با این بیان که اگر غیر از او رب دیگری بود، او هم بر اساس ربوبیتش رسولى مىفرستاد، و دیگر رسالت رسول خدا (ص) عمومى و براى همه نبود، و فراز پایانی آیه (وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ) نیز تصریح دارد بر این که اکثر مردم دلالت داشتن انحصار رسالت در رسول خدا (ص) بر انحصار ربوبیت در [[خدا]] را نمیفهمند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۷۷.</ref> | ||