Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۹۳
ویرایش
(←منابع) |
(←لید) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| صادره از = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] | | صادره از = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] | ||
| راوی اصلی = | | راوی اصلی = | ||
| راویان = [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]]، [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]]، [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]، [[ابوذر]]، [[زید بن ارقم|زید بن اَرْقم]]، [[زید بن ثابت]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] و [[حذیفه بن | | راویان = [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]]، [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]]، [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]]، [[زید بن ارقم|زید بن اَرْقم]]، [[ابوسعید خدری|ابوسَعید خُدْری]]، [[زید بن ثابت]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] و [[حذیفه بن یمان|حُذَیْفَه بن اُسَیْد]] و ... | ||
| اعتبار سند = [[متواتر]] - [[حدیث صحیح|صحیح]] | | اعتبار سند = [[تواتر|متواتر]] - [[حدیث صحیح|صحیح]] | ||
| منابع شیعه = [[الکافی (کتاب)|الکافی]]، [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]، [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کفایة الاثر]]، [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]]، [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر القمی]] | | منابع شیعه = [[الکافی (کتاب)|الکافی]]، [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]، [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کفایة الاثر]]، [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]]، [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر القمی]] | ||
| منابع سنی = [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]، [[سنن نسائی]]، [[سنن ترمذی]]، [[سنن دارمی]]، [[مسند احمد بن حنبل]]، [[المستدرک علی الصحیحین (کتاب)|مستدرک حاکم نیشابوری]] | | منابع سنی = [[صحیح مسلم (کتاب)|صحیح مسلم]]، [[سنن نسائی]]، [[سنن ترمذی]]، [[سنن دارمی]]، [[مسند احمد بن حنبل]]، [[المستدرک علی الصحیحین (کتاب)|مستدرک حاکم نیشابوری]] | ||
| مؤید قرآنی = | | مؤید قرآنی = | ||
|موضوع = جایگاه قرآن و | |موضوع = جایگاه [[قرآن]] و [[اهلبیت(ع)]] | ||
}} | }} | ||
'''حَدیث ثَقَلَیْن''' یا '''ثِقْلَیْن''' حدیثی مشهور و [[تواتر|متواتر]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] درباره جایگاه هدایتگری [[قرآن]] و [[اهلبیت(ع)|اهلبیت(ص)]] و لزوم تمسک به آنها. طبق این | '''حَدیث ثَقَلَیْن''' یا '''ثِقْلَیْن''' حدیثی مشهور و [[تواتر|متواتر]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] درباره جایگاه هدایتگری [[قرآن]] و [[اهلبیت(ع)|اهلبیت(ص)]] و لزوم تمسک به آنها. طبق این حدیث، قرآن و اهلبیت به عنوان دو چیز گرانبها، همواره در کنار یکدیگرند تا در کنار [[حوض کوثر]] به پیامبر اکرم(ص) ملحق شوند. | ||
حدیث ثقلین از [[قرن اول هجری قمری|قرن نخست قمری]] در منابع حدیثی شیعه و اهلسنت نقل شده و مورد استناد متکلمان شیعه برای اثبات ولایت و امامت اهلبیت(ع) بوده است. | |||
صحّت انتساب این حدیث به پیامبر(ص) را همه [[مسلمان|مسلمانان]]، اعم از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت| اهلسنت]] پذیرفتهاند. شیعیان با تکیه بر این حدیث، معتقد به لزوم [[امامت]] و [[عصمت امامان|عصمت امامان(ع)]] و نیز دوام امامت در همه زمانها هستند. | صحّت انتساب این حدیث به پیامبر(ص) را همه [[مسلمان|مسلمانان]]، اعم از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت| اهلسنت]] پذیرفتهاند. شیعیان با تکیه بر این حدیث، معتقد به لزوم [[امامت]] و [[عصمت امامان|عصمت امامان(ع)]] و نیز دوام امامت در همه زمانها هستند. | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
حدیث ثقلین حدیثی مشهور<ref>نفیسی، «ثقلین، حدیث»، ص۱۰۳.</ref> از پیامبر(ص) که متواتر<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۶۷۰؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۴۰؛ میر حامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۸، ص۷.</ref> و مورد قبول همه مسلمانان<ref>نگاه کنید به: مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۱۲۴ و ج۱۰، ص۱۱۸؛ میر حامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۸، ص۷؛ خرازی، بدایة المعارف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹. </ref> شمرده شده است. تکرار این حدیث از سوی پیامبر(ص) در موارد مختلف را دلیل اهمیت و جایگاه این حدیث دانستهاند.<ref>واعظزاده خراسانی، «مقدمه» در حدیث الثقلین، ص۱۷ و ۱۸.</ref> | حدیث ثقلین حدیثی مشهور<ref>نفیسی، «ثقلین، حدیث»، ص۱۰۳.</ref> از پیامبر(ص) که متواتر<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۶۷۰؛ مظفر، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۴۰؛ میر حامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۸، ص۷.</ref> و مورد قبول همه مسلمانان<ref>نگاه کنید به: مازندرانی، شرح الکافی، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۱۲۴ و ج۱۰، ص۱۱۸؛ میر حامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۸، ص۷؛ خرازی، بدایة المعارف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹. </ref> شمرده شده است. تکرار این حدیث از سوی پیامبر(ص) در موارد مختلف را دلیل اهمیت و جایگاه این حدیث دانستهاند.<ref>واعظزاده خراسانی، «مقدمه» در حدیث الثقلین، ص۱۷ و ۱۸.</ref> |