ایلاء: تفاوت میان نسخه‌ها

ایلاء عملی [[حرام]] شمرده شده است.<ref>شهید ثانی، مسالک الأفهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۰، ص۱۳۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۱۱۵.</ref> [[فقیهان]] معتقدند، اگر مردی به این عمل اقدام نمود، زن می‌تواند به [[حاکم شرع]] شکایت کند. حاکم نخست چهار ماه به مرد مهلت می‌دهد تا به زن رجوع کند و بعد از آمیزش، [[کفاره قسم|کفّاره شکستن قسم]] دهد.<ref>حلّی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۲.</ref> اگر مرد در این مدت اقدامی نکرد، حاکم وی را میان بازگشت و [[طلاق]] زوجه مخیّر می‌کند و اگر از هر دو کار خودداری نمود با زندانی کردن و سخت گرفتن در تغذیه، وی را بر گزینش یکی از این دو راه مجبور می‌سازد.<ref>حلّی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۹۲؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، مؤسسه دار العلم، ج۲، ص۳۵۷.</ref> برخی فقها معتقدند، در این صورت، حاکم می‌تواند زن را طلاق دهد.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۱۵.</ref><br>

*ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.

*امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول، بی‌تا.

*جزیری، عبد الرحمن، و دیگران، الفقه علی المذاهب الأربعة و مذهب أهل البیت(ع)، بیروت، دار الثقلین، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.

*سعدی، ابو جیب، القاموس الفقهی لغةً و اصطلاحاً، دمشق، دار الفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.