عبدالحسین امینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالحسین امینی''' معروف به '''علامه امینی'''([[سال ۱۳۲۰ هجری قمری|۱۳۲۰]]-[[سال ۱۳۹۰ هجری قمری|۱۳۹۰ق]])، نویسنده کتاب [[الغدیر]]، [[فقیه]]، [[محدث]]، [[کلام|متکلم]]، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم هجری قمری بود. علامه امینی از ٢٢ سالگی برای تحصیل علوم اسلامی به [[نجف]] رفت و از [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[میرزا محمدحسین نایینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و [[شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، [[اجازه اجتهاد]] دریافت كرد.  

علامه امینی علاوه بر نگارش آثار مهم علمی، [[مکتبة الامام امیرالمؤمنین العامة (نجف)|کتابخانه امیرالمؤمنین(ع)]] را در [[نجف]] تاسیس کرد، که تعداد کتاب‌های این کتابخانه در سال ۱۳۹۶ق <ref>طبق تاریخ نگارش کتاب «حماسه غدیر» در مقدمه، ص۱۶.</ref> حدود ۴۲ هزار جلد بوده است. از این شمار، حدود ۴ هزار نسخه خطی، ۴۰۰ نسخه عکسی، و ۷۵۰ نسخه فیلم بوده است. [[شهداء الفضیلة (کتاب)|شهداء الفضیلة]]، «سیرَتُنا و سنَتُنا سیرةُ نبیِنا و سنتِه»، «تفسیر سوره حمد» و «أدبُ الزائرِ لِمَن يَمَّمَ الحائر» در شرح آداب [[زیارت امام حسین (ع)]] از دیگر آثار اوست.

امینی معتقد بود [[اجتهاد]] [در دنیای جدید] از حیطه قدرت فرد خارج است و باید هیئت فتوای مقتدر، شجاع و زمان‌شناس تشکیل شود. او منتقد بسیاری از محافل و مجالس مذهبی به دلیل بی‌اطلاعی و ناآگاهی بسیاری از گویندگان حدیث و معارف دینی بود. امینی معتقد بود زیارت ائمه و امامزادگان، بر خلاف آنچه هم‌اکنون در بین شیعیان دیده می‌شود، باید بازده جدی پرورشی داشته باشد؛ از این رو، یکی از کارهای نخستین او، چاپ یکی از معتبرترین متون زیارتی شیعه به نام [[کامل الزیارات]] بود.

 

[[عبادت]] بسیار زیاد، [[تقوا]] و [[زهد]] از ویژگی‌های اخلاقی علامه امینی دانسته شده است؛ به صورتی که تا آخر عمر خانه شخصی در نجف نداشت و در خانه اجاره‌ای زندگی می‌کرد.