مفتاح الفلاح (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین روایت کتاب از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] درباره کراهت خوابیدن میان [[طلوع فجر]] تا طلوع خورشید است زیرا در این ساعت خداوند روزی‌ها را میان بندگانش تقسیم می‌کند. <ref>بهایی، مفتاح الفلاح، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۹.</ref>آخرین بخش کتاب با عنوان «خاتمه» اختصاص به تفسیر سوره حمد و تأکید بر توجه نمازگزار به معانی اذکار و دعاها و تعقیبات نماز دارد . شیخ بهایی آیه۴۳ سوره نساء «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ {{یادداشت|اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، در حال مستى به نماز نزدیک نشوید تا زمانى که بدانید چه مى‌گویید}}را برای توجه به معانی نماز کافی دانسته است و روایتی را از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به نقل از [[شیخ صدوق|رئیس المحدثین]] آورده که امام فرمود: هر کسی دو رکعت نماز بخواند در حالی که بداند چه می‌گوید نمازش در حالتی تمام می‌شود که میان او و خداوند هیچ گناه نابخشوده‌ای وجود ندارد. <ref>بهائی، مفتاح الفلاح،۱۴۱۵ق،  ج۱، ص۷۴۶-۷۴۵</ref>شیخ بهائی در تفسیرآیه ۷ سوره حمد صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ یادآور شده که خداوند با این که نعمت را با تعبیر(أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ) به خودش نسبت داده است اما غضب را