Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
سوره ص: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'
(اصلاح لینک‌های سبز) |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
«اين [شخص] برادر من است. او را نود و نه ميش، و مرا يك ميش است، و مى‌گويد: آن را به من بسپار، و در سخنورى بر من غالب آمده است.» | «اين [شخص] برادر من است. او را نود و نه ميش، و مرا يك ميش است، و مى‌گويد: آن را به من بسپار، و در سخنورى بر من غالب آمده است.» | ||
نکته ای که در روایات دراین باره است این است که قاضی در مقام قضاوت باید از طرفین دعوا مطالبه سند ودلیل(بینه) بکند ودر قضاوت شتاب نکند چنان چه داود بلافاصله پس از شنیدن سخن مدعی که می گفت برادم با این که ۹۹ گوسفند دارد در پی گرفتن تنها گوسفند من است داود بدون مطالبه دلیل از مدعی حکم کرد که این کار و مطالبه ظالمانه است. <ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا،۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۷۲.</ref>{{ | نکته ای که در روایات دراین باره است این است که قاضی در مقام قضاوت باید از طرفین دعوا مطالبه سند ودلیل(بینه) بکند ودر قضاوت شتاب نکند چنان چه داود بلافاصله پس از شنیدن سخن مدعی که می گفت برادم با این که ۹۹ گوسفند دارد در پی گرفتن تنها گوسفند من است داود بدون مطالبه دلیل از مدعی حکم کرد که این کار و مطالبه ظالمانه است. <ref>شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا،۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۷۲.</ref>{{یاد| فعجل داود عليه السلام على المدعى عليه فقال: (لقد ظلمك بسؤال نعجتك الى نعاجه) ولم يسال المدعى البينه على ذلك ولم يقبل على المدعى عليه فيقول له: ما تقول؟ فكان هذا خطيئه رسم الحكم }} | ||
*آیه ۲۹ درباره [[نزول قرآن]] و تدبر در آن، آیه مشهور سوره ص است. | *آیه ۲۹ درباره [[نزول قرآن]] و تدبر در آن، آیه مشهور سوره ص است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
ترجمه:گفت: «ای ابلیس! چه چیز مانع تو شد که بر مخلوقی که با قدرت خود او را آفریدم سجده کنی؟! آیا تکبّر کردی یا از برترین‌ها بودی؟! (برتر از اینکه فرمان سجود به تو داده شود!)» | ترجمه:گفت: «ای ابلیس! چه چیز مانع تو شد که بر مخلوقی که با قدرت خود او را آفریدم سجده کنی؟! آیا تکبّر کردی یا از برترین‌ها بودی؟! (برتر از اینکه فرمان سجود به تو داده شود!)» | ||
مفسران درباره عالین احتمالاتی را مطرح کرده‌اند ۱ - کسانی که استحقاق عُلوّ و برتری دارند.۲- گروهی از فرشتگان به نام مهیمین{{ | مفسران درباره عالین احتمالاتی را مطرح کرده‌اند ۱ - کسانی که استحقاق عُلوّ و برتری دارند.۲- گروهی از فرشتگان به نام مهیمین{{یاد| ارواح یا فرشتگانی که از شدت عشق به خداوند در جلال الهی متحیر و به تسبیح او مشغولند و از خود و آفرینش جهان و انسان بی خبرند و بنابراین روح محض اند و تنها از روی تَوسّع (به صورت مجاز) به آنان ملائکه گفته می‌شود.بدین سان آنان به سجده در برابر آدم مکلف نبوده‌اند و به همین دلیل گفته شده که مراد از «عالین» درآیه «قال یا ابلیس ما منعک ان تسجد لما خلقت بیدی استکبرت ام کنت من العالین» این فرشتگانند.(مصباح یزدی، «تفسير قرآن كريم(۶)، سوره بقره، آيات ۳۰-۴۰»، ص۵-۴۰) }} ۳- کسانی که اهل استکباراند. ۴- [[فرشته|فرشتگان]] آسمانی که مأمور به سجده برای آدم نبودند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۷، ص۲۲۶. الالوسی، تفسير روح المعاني، ج۱۲، ص۲۱۷.</ref>در روایتی از[[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[ پنج‌تن |پنج تن اهلبیت(ع)]] به عنوان عالین معرفی شده‌اند که از فرشتگان مقرب الهی برتر و والاترند. <ref>العلامة المجلسي، بحار الأنوار، ج۲۶، ص۳۴۶. | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
ترجمه:شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد.مگر آن بندگان پاكدل تو را.» | ترجمه:شیطان گفت: به عزّت و جلال تو قسم که خلق را تمام گمراه خواهم کرد.مگر آن بندگان پاكدل تو را.» | ||
تنها گروهی که شیطان پس از اطمینان از یافتن مهلت برای گمراه ساختن و فریب بندگان استثناء کرد مُخلَصین بود که آن هم به جهت ناتوانی اش در فریب آنها بود نه این که می تواند ولی فریب نمی دهد. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مفسر بزرگ شیعی نیز تصریح دارد که این استثناء بدین جهت است که نه ابلیس ونه هیچ کس دیگر نمی توانند نفوذی در مُخلَصین داشته باشند آنان را فریب بدهند. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۲۲۷.</ref>{{ | تنها گروهی که شیطان پس از اطمینان از یافتن مهلت برای گمراه ساختن و فریب بندگان استثناء کرد مُخلَصین بود که آن هم به جهت ناتوانی اش در فریب آنها بود نه این که می تواند ولی فریب نمی دهد. [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مفسر بزرگ شیعی نیز تصریح دارد که این استثناء بدین جهت است که نه ابلیس ونه هیچ کس دیگر نمی توانند نفوذی در مُخلَصین داشته باشند آنان را فریب بدهند. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۲۲۷.</ref>{{یاد| استثنى منهم المخلصين وهم الذين أخلصهم الله لنفسه فلا نصيب فيهم لإبليس ولا لغيره.}} | ||
==آیات الاحکام== | ==آیات الاحکام== | ||