مکتب کلامی حله: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی محققان، [[سدیدالدین حمصی رازی|سدیدالدین حمصی]] را بنیان‌گذار مکتب کلامی حله دانسته‌اند.<ref>نادم، «رویکردهای کلامی و تحول‌آفرینی آن در مدرسه حله»، ص۵۸.</ref> گفته می‌شود سدیدالدین حمصی در سال ۵۵۰ق، به حله وارد شد.<ref>نادم، «رویکردهای کلامی و تحول‌آفرینی آن در مدرسه حله»، ص۵۸.</ref> او در مقدمه کتاب کلامی‌اش با عنوان [[المنقذ من التقلید و المرشد الی التوحید (کتاب)|المُنْقِذ من التقلید]] تصریح کرده است که در راه بازگشت از سفر [[حج]]، به اصرار برخی عالمان حله، مدتی را در این شهر اقامت گزید و به تدریس [[کلام اسلامی|علم کلام]] و مذاکره علمی پرداخت.<ref>حمصی رازی، المنقذ من التقلید، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۸.</ref> سدیدالدین حمصی این کتابش را در همانجا و به درخواست علمای حله تصنیف نمود.<ref>قاسمی، «سدیدالدین حمصی»، ج۲۳، ص۲۰۷.</ref> او همچنین یک دوره کلام استدلالی برای دانشمندان این مدرسه تدریس کرد.<ref>جبرئیلی، سیر تطور کلام شیعه (از عصر غیبت تا خواجه نصیر طوسی)، ۱۳۸۹ش، ص۸۳.</ref> با تدریس وی، رویکرد کلامی متفاوتی بر فضای مدرسه حله حاکم شد.<ref>نادم، «رویکردهای کلامی و تحول‌آفرینی آن در مدرسه حله»، ص۵۸.</ref> از مجلس درس حمصی، [[متکلم|متکلمانی]] همچون محمد بن محمد حمدانی، علی بن سعید راوندی (فرزند [[قطب‌الدین راوندی]]) و [[ورام بن ابی فراس حلی|ورام بن ابی‌فراس حلی]] تربیت یافتند<ref>پاکتچی، «سدیدالدین حمصی»، ج۲۱، ص۳۹۲.</ref> و مبانی کلامی‌اش بر متکلمین دوره‌های بعدی مکتب کلامی حله اثر گذاشت.<ref>پاکتچی، «سدیدالدین حمصی»، ج۲۱، ص۳۹۳.</ref>