Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۸۰۱
ویرایش
(←جایگاه) |
|||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
مرجئه یکی از فرقههای کلامی اهلسنت<ref>عواجی، فرق معاصره تنتسب الی السلام وبیان موقف السلام منها، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۶۹.</ref> که حساب [[ایمان]] و عمل را از یکدیگر جدا دانسته<ref>گروهی از پژوهشگران، «المرجئه»، موسوعه الفرق المنتسبه للاسلام، وبگاه الدرر السنیه، ج۳، ص۱۱.</ref> و معتقدند که ایمان صرف اقرار به زبان<ref>الوردانی، فرق اهل السنه، ۱۴۲۴ق، ص۵۱.</ref> یا قلب<ref>العثیمین، شرح العقیده الواسطیه، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۹.</ref> است؛ ازاینرو ارتکاب [[گناهان کبیره]] هیچ تأثیر منفی بر ایمان افراد نخواهد داشت.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> در مقابل مرجئه دو گروه [[خوارج]] و [[معتزله|مُعتزله]] قرار میگیرند؛ خوارج مرتکب کبیره را [[کفر|کافر]] و معتزله مرتکب کبیره را نه [[کفر|کافر]] و نه مؤمن؛ بلکه در جایگاهی بین این دو میدانند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۸.</ref> | مرجئه یکی از فرقههای کلامی اهلسنت<ref>عواجی، فرق معاصره تنتسب الی السلام وبیان موقف السلام منها، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۱۰۶۹.</ref> که حساب [[ایمان]] و عمل را از یکدیگر جدا دانسته<ref>گروهی از پژوهشگران، «المرجئه»، موسوعه الفرق المنتسبه للاسلام، وبگاه الدرر السنیه، ج۳، ص۱۱.</ref> و معتقدند که ایمان صرف اقرار به زبان<ref>الوردانی، فرق اهل السنه، ۱۴۲۴ق، ص۵۱.</ref> یا قلب<ref>العثیمین، شرح العقیده الواسطیه، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۹.</ref> است؛ ازاینرو ارتکاب [[گناهان کبیره]] هیچ تأثیر منفی بر ایمان افراد نخواهد داشت.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> در مقابل مرجئه دو گروه [[خوارج]] و [[معتزله|مُعتزله]] قرار میگیرند؛ خوارج مرتکب کبیره را [[کفر|کافر]] و معتزله مرتکب کبیره را نه [[کفر|کافر]] و نه مؤمن؛ بلکه در جایگاهی بین این دو میدانند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۸.</ref> | ||
اصطلاح مرجئه از | اصطلاح مرجئه از «ارجاء» گرفته شده که یا به معنای تأخیر انداختن یا به معنای امید دادن است.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۷۴.</ref> طبق معنای اول، از این جهت که این گروه اعمال انسان را از اعتقاداتش جدا دانسته یا حکم شخصی که مرتکب گناهان کبیره شده را به [[قیامت]] موکول کرده، به آنها مرجئه گفته میشود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۶۲</ref> طبق معنای دوم به این دلیل که نسبت به بخشیده شدن گناهان شخص مؤمن در [[آخرت]] به خود و دیگران امید میدادند، مرجئه نامیده شدهاند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۶۲</ref> | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == |