Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۴۸۷
ویرایش
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
حسین مکی از مورخان و رجال سیاسی دوره پهلوی نیز معتقد است، رضاخان برای اجرای مقاصدش رعایت احترام علما را ضروری میدید، چنانچه پس از رفع غائله شیخ خزعل به [[عتبات عالیات|زیارت عتبات]] رفت و در [[نجف]] با حضرات آیات دیدار کرد و خود را مطیع آنان معرفی میکرد.<ref>مکی، تاریخ بیستساله ایران، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۶.</ref> مکی همچنین میگوید که در جریان جمهوریخواهی پس از قیام مردم تهران، رضاخان به قم رفت و با مخالفت آیات عظام با طرح جمهوریخواهی، طی اعلامیهای این طرح را از دستور کار خارج کرد.<ref>مکی، تاریخ بیستساله ایران، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۷.</ref> چنانچه یحیی دولتآبادی از رجال سیاسی دوره رضاخان در کتابش «حیات یحیی» آورده است، آنقدر با روحانیان مماشات میکرد که مورد اعتراض دوستان تجددخواه واقع شد و او در جواب گفته بود مصلحتی اقتضا کرده و این یک رفتار موقتی است.<ref>دولتآبادی، حیات یحیی، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۶۴.</ref> | حسین مکی از مورخان و رجال سیاسی دوره پهلوی نیز معتقد است، رضاخان برای اجرای مقاصدش رعایت احترام علما را ضروری میدید، چنانچه پس از رفع غائله شیخ خزعل به [[عتبات عالیات|زیارت عتبات]] رفت و در [[نجف]] با حضرات آیات دیدار کرد و خود را مطیع آنان معرفی میکرد.<ref>مکی، تاریخ بیستساله ایران، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۶.</ref> مکی همچنین میگوید که در جریان جمهوریخواهی پس از قیام مردم تهران، رضاخان به قم رفت و با مخالفت آیات عظام با طرح جمهوریخواهی، طی اعلامیهای این طرح را از دستور کار خارج کرد.<ref>مکی، تاریخ بیستساله ایران، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۷.</ref> چنانچه یحیی دولتآبادی از رجال سیاسی دوره رضاخان در کتابش «حیات یحیی» آورده است، آنقدر با روحانیان مماشات میکرد که مورد اعتراض دوستان تجددخواه واقع شد و او در جواب گفته بود مصلحتی اقتضا کرده و این یک رفتار موقتی است.<ref>دولتآبادی، حیات یحیی، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۳۶۴.</ref> | ||
* دوره پادشاهی | * دوره پادشاهی | ||
به گفته پژوهشگران تاریخی، رضاشاه پس از تاجگذاری تا مدتی روابط حسنه خود را با برخی از علما مانند [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]]، [[نورالله نجفی اصفهانی|آقا نورالله اصفهانی]] و [[میرزا یحیی خویی|امام جمعه خویی]] حفظ کرد؛<ref>نیکوبرشراد، «بررسی سیاست دینی فرهنگی در عصر پهلوی (دوره حکومت رضاشاه)»، مندرج در سایت مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی.</ref> ولی پس از تثبیت حکومت و بهویژه پس از مسافرت به [[ترکیه]] و تاثیرپذیری از اقدامات آتاتورک، سیاست جدایی دین از سیاست را در پیش گرفت<ref>کاتم، ناسیونالیسم در ایران، ۱۳۷۱ش، ص۱۷۷.</ref> و با انجام برخی از اقدامات مانند قانون متحد الشکل کردن لباس، محدود کردن جواز پوشیدن لباس روحانیت، ممنوع کردن مجالس وعظ و خطابه و [[روضهخوانی (آیین)|روضهخوانی]] و بهویژه با قانون کشف حجاب، عملاً در مقابل روحانیت و قشر مذهبی جامعه قرار گرفت که به اقدامات خشونتباری نیز منجر شد.<ref>بابایی، سازمان روحانیت در عصر رضاشاه پهلوی، ۱۳۸۹ش، ص۹۹–۱۰۱</ref> | به گفته پژوهشگران تاریخی، رضاشاه پس از تاجگذاری تا مدتی روابط حسنه خود را با برخی از علما مانند [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]]،{{یادداشت|[[سید موسی شبیری زنجانی|آیت الله شبیری زنجانی]] میگوید از رضاخان نقل کردهاند که میگفته: در میان آخوندهایی که با من در ارتباط هستند همه را اهل دنیا دیدم مگر سه نفر: یکی حاج شیخ عبدالکریم، او برای امور خدایی با من تماس میگرفت.(شبیری زنجانی، جرعهای از دریا، ۱۳۹۳ش، ج۳، ص۶۶۴)}} [[نورالله نجفی اصفهانی|آقا نورالله اصفهانی]] و [[میرزا یحیی خویی|امام جمعه خویی]] حفظ کرد؛<ref>نیکوبرشراد، «بررسی سیاست دینی فرهنگی در عصر پهلوی (دوره حکومت رضاشاه)»، مندرج در سایت مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی.</ref> ولی پس از تثبیت حکومت و بهویژه پس از مسافرت به [[ترکیه]] و تاثیرپذیری از اقدامات آتاتورک، سیاست جدایی دین از سیاست را در پیش گرفت<ref>کاتم، ناسیونالیسم در ایران، ۱۳۷۱ش، ص۱۷۷.</ref> و با انجام برخی از اقدامات مانند قانون متحد الشکل کردن لباس، محدود کردن جواز پوشیدن لباس روحانیت، ممنوع کردن مجالس وعظ و خطابه و [[روضهخوانی (آیین)|روضهخوانی]] و بهویژه با قانون کشف حجاب، عملاً در مقابل روحانیت و قشر مذهبی جامعه قرار گرفت که به اقدامات خشونتباری نیز منجر شد.<ref>بابایی، سازمان روحانیت در عصر رضاشاه پهلوی، ۱۳۸۹ش، ص۹۹–۱۰۱</ref> | ||
از جمله اقدامات خشونتبار رضاشاه در قبال روحانیت میتوان به چند مورد ذیل اشاره کرد: | از جمله اقدامات خشونتبار رضاشاه در قبال روحانیت میتوان به چند مورد ذیل اشاره کرد: | ||
* ماجرای حضور بدون حجاب بانوان درباره رضاشاه در [[حرم حضرت معصومه(س)]] و اعتراض [[محمدتقی بافقی|شیخ محمدتقی بافقی]] به آنان و ضرب و شتم و تبعید بافقی توسط رضاشاه؛<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ۱۳۶۰ش، ج۲، ص۱۵۶.</ref> | * ماجرای حضور بدون حجاب بانوان درباره رضاشاه در [[حرم حضرت معصومه(س)]] و اعتراض [[محمدتقی بافقی|شیخ محمدتقی بافقی]] به آنان و ضرب و شتم و تبعید بافقی توسط رضاشاه؛<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ۱۳۶۰ش، ج۲، ص۱۵۶.</ref> | ||
* حضور در خانه شیخ عبدالکریم حائری و تهدید او به نابودی حوزه پس از اعتراض شیخ نسبت به قانون کشف حجاب؛ | * حضور در خانه شیخ عبدالکریم حائری و تهدید او به نابودی حوزه پس از اعتراض شیخ نسبت به قانون کشف حجاب؛<ref>منظور الاجداد، مـرجعیت در عـرصه اجـتماع و سیاست، ۱۳۷۹ش، ص۳۲۸-۳۲۹.</ref> | ||
* دستگیری وسیع طلاب و روحانیان پس از [[واقعه مسجد گوهرشاد]]. | * دستگیری وسیع طلاب و روحانیان پس از [[واقعه مسجد گوهرشاد]].<ref>رایین، واقعه گوهرشاد به روایت دیگر، ۱۳۷۹ش، ص۵۷-۵۸.</ref> | ||
== تأثیر سقوط رضاشاه بر جریانهای مذهبی == | == تأثیر سقوط رضاشاه بر جریانهای مذهبی == |