Automoderated users، confirmed
۹٬۷۶۴
ویرایش
جز (←زندگینامه) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
در سوم شهریور [[سال ۱۳۲۰ هجری شمسی|۱۳۲۰ش]]، دو کشور [[بریتانیا|انگلستان]] و [[شوروی]] به ایران حمله کردند. در صبح ششم شهریور و با فرمان عدم مقاومت، ایران به إشغال درآمد و رضاشاه از پادشاهی برکنار شد.<ref>«[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/06/05/2763544/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-1320-%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D9%85%D8%AA%D9%81%D9%82%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D9%86%DA%A9%D8%B1%D8%AF شهریور ۱۳۲۰؛ چرا ارتش رضاشاه در برابر متفقین مقاومت نکرد؟]»، خبرگزاری تسنیم.</ref> طبقات سنتی و به خصوص روحانیت، که از امکان صدور فتوای [[جهاد]] علیه نیروی اشغالگر خارجی برخوردار بودند، نسبت به سرنگونی رضاشاه سکوت رضایتآمیزی داشتند. این سکوت را تاوان سیاست سرکوبگرانهیِ رضاشاه در قبال طبقات سنتی دانستهاند.<ref>دوراندیش، «[https://www.asriran.com/fa/news/886269/%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D9%87-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D9%88%D8%AF رژیم رضاشاه چگونه رژیمی بود؟]»، سایت عصر ایران.</ref> | در سوم شهریور [[سال ۱۳۲۰ هجری شمسی|۱۳۲۰ش]]، دو کشور [[بریتانیا|انگلستان]] و [[شوروی]] به ایران حمله کردند. در صبح ششم شهریور و با فرمان عدم مقاومت، ایران به إشغال درآمد و رضاشاه از پادشاهی برکنار شد.<ref>«[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/06/05/2763544/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-1320-%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D9%85%D8%AA%D9%81%D9%82%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA-%D9%86%DA%A9%D8%B1%D8%AF شهریور ۱۳۲۰؛ چرا ارتش رضاشاه در برابر متفقین مقاومت نکرد؟]»، خبرگزاری تسنیم.</ref> طبقات سنتی و به خصوص روحانیت، که از امکان صدور فتوای [[جهاد]] علیه نیروی اشغالگر خارجی برخوردار بودند، نسبت به سرنگونی رضاشاه سکوت رضایتآمیزی داشتند. این سکوت را تاوان سیاست سرکوبگرانهیِ رضاشاه در قبال طبقات سنتی دانستهاند.<ref>دوراندیش، «[https://www.asriran.com/fa/news/886269/%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D9%87-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D9%88%D8%AF رژیم رضاشاه چگونه رژیمی بود؟]»، سایت عصر ایران.</ref> | ||
با رفتن رضاشاه مذهبیها بیش از دیگران خشنود گشتند. رسول جعفریان در کتاب «جریانها و سازمانهای مذهبی- سیاسی ایران»، تعبیر «کبوتری از قفس آزاد گشته و به پرواز در آمده» را برای قشرهای مذهبی پس از برکناری رضاشاه استفاده کرده است.<ref>جعفریان، جریانهاو سازمانهای مذهبی- سیاسی ایران، ۱۳۹۲ش، ص۲۷.</ref> | با رفتن رضاشاه مذهبیها بیش از دیگران خشنود گشتند. [[رسول جعفریان]] در کتاب «جریانها و سازمانهای مذهبی- سیاسی ایران»، تعبیر «کبوتری از قفس آزاد گشته و به پرواز در آمده» را برای قشرهای مذهبی پس از برکناری رضاشاه استفاده کرده است.<ref>جعفریان، جریانهاو سازمانهای مذهبی- سیاسی ایران، ۱۳۹۲ش، ص۲۷.</ref> | ||
در دوران رضاشاه اصلیترین شکل مخالفت متدینین عدم همراهی با سیاستهای رضاشاه از جمله نظام آموزشی جدید بود. اما با توجه به گذار جامعه از حالت سنتی به جدید، تداوم این رویکرد، متدینان را به حاشیه سوق میداد و این امر مطلوب آنان نبود. در نتیجه با سقوط رضاشاه، متدینان مانند همه جریانها از این فرصت استفاده کرده و اقبال خود را به مسائلی از جمله آموزش نوین بیشتر کردند.<ref>کاظمی، «ارزیابی رویکرد تشکل مذهبی «جامعه تعلیمات اسلامی» در برابر مسئله آموزش»، ص ۱۲۸.</ref> مجموعه [[جامعه تعلیمات اسلامی]]، با حمایتهای مردمی، مدارس غیر انتفاعی بسیاری را تأسیس کرد که علاوه بر دروس جدید، دروس دینی نیز به دانشآموزان آموزش داده میشد.<ref>کرمیپور، «[http://ensani.ir/fa/article/9739/-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%DA%AF%D9%88%D8%B4%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%DB%8C جامعه تعلیمات اسلامی، گوشهای از فعالیت فرهنگی نیروهای مذهب در عصر پهلوی]»، پرتال جامع علوم انسانی.</ref> | در دوران رضاشاه اصلیترین شکل مخالفت متدینین عدم همراهی با سیاستهای رضاشاه از جمله نظام آموزشی جدید بود. اما با توجه به گذار جامعه از حالت سنتی به جدید، تداوم این رویکرد، متدینان را به حاشیه سوق میداد و این امر مطلوب آنان نبود. در نتیجه با سقوط رضاشاه، متدینان مانند همه جریانها از این فرصت استفاده کرده و اقبال خود را به مسائلی از جمله آموزش نوین بیشتر کردند.<ref>کاظمی، «ارزیابی رویکرد تشکل مذهبی «جامعه تعلیمات اسلامی» در برابر مسئله آموزش»، ص ۱۲۸.</ref> مجموعه [[جامعه تعلیمات اسلامی]]، با حمایتهای مردمی، مدارس غیر انتفاعی بسیاری را تأسیس کرد که علاوه بر دروس جدید، دروس دینی نیز به دانشآموزان آموزش داده میشد.<ref>کرمیپور، «[http://ensani.ir/fa/article/9739/-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%DA%AF%D9%88%D8%B4%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%DB%8C جامعه تعلیمات اسلامی، گوشهای از فعالیت فرهنگی نیروهای مذهب در عصر پهلوی]»، پرتال جامع علوم انسانی.</ref> |