پرش به محتوا

غیبت کبرا: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۶۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ اکتبر ۲۰۲۲
جز
(اصلاح سرشناسه)
خط ۱۴: خط ۱۴:
غیبت کبرا در [[ سال ۳۲۹ هجری قمری|سال ۳۲۹ق.]] و با وفات آخرین [[نیابت خاصه|نائب خاص]] امام زمان، [[علی بن محمد سمری|علی بن محمد سَمری]] آغاز می‌شود.<ref>جاسم حسين، تاريخ سياسى غيبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۵ش، ص۱۹ و ۲۴؛ جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۵۷۹.</ref> طبق بیشتر منابع شیعه وی در [[نیمه شعبان]] سال ۳۲۹ق وفات یافته است؛ اما  [[شیخ صدوق]] و [[فضل بن حسن طبرسی]] وفات او را در سال ۳۲۸ق می‌دانند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۰۳؛ طبرسی، اِعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۴۱۷.</ref>
غیبت کبرا در [[ سال ۳۲۹ هجری قمری|سال ۳۲۹ق.]] و با وفات آخرین [[نیابت خاصه|نائب خاص]] امام زمان، [[علی بن محمد سمری|علی بن محمد سَمری]] آغاز می‌شود.<ref>جاسم حسين، تاريخ سياسى غيبت امام دوازدهم(عج)، ۱۳۸۵ش، ص۱۹ و ۲۴؛ جعفریان، حیات فکری و سیاسی ائمه، ۱۳۸۱ش، ص۵۷۹.</ref> طبق بیشتر منابع شیعه وی در [[نیمه شعبان]] سال ۳۲۹ق وفات یافته است؛ اما  [[شیخ صدوق]] و [[فضل بن حسن طبرسی]] وفات او را در سال ۳۲۸ق می‌دانند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۰۳؛ طبرسی، اِعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ص۴۱۷.</ref>


به گزارش منابع شیعه، یک هفته پیش از درگذشت علی بن محمد سمری، امام زمان در توقیعی از وفات او و آغاز غیبتی طولانی خبر داد و به او امر کرد که جانشینی برای خود انتخاب نکند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> در این توقیع زمان پایان این غیبت مشخص نشده است؛ تنها آمده است هنگامی پایان می‌یابد که بی‌عدالتی جهان را فراگرفته باشد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref>
به گزارش منابع شیعه، یک هفته پیش از درگذشت علی بن محمد سمری، امام زمان در توقیعی از وفات او و آغاز غیبتی طولانی خبر داد و به او امر کرد که جانشینی برای خود انتخاب نکند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> در این توقیع زمان پایان این غیبت مشخص نشده است؛ تنها آمده است هنگامی پایان می‌یابد که بی‌عدالتی جهان را فراگرفته باشد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> در این توقیع امام زمان(ع) از غیبت کبری به عنوان الغیبة التامه یاد کرده است که دیگر  تا  صدور اذن  الهی ظهوری نخواهد بود. <ref>شیخ طوسی، الغیبه، ج۱، ص۳۹۵.</ref>{{یادداشت|لَا تُوصِ إِلَى أَحَدٍ فَيَقُومَ مَقَامَكَ بَعْدَ وَفَاتِكَ فَقَدْ وَقَعَتِ '''الْغَيْبَةُ التَّامَّةُ''' فَلَا ظُهُورَ إِلَّا بَعْدَ إِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ ذَلِكَ بَعْدَ طُولِ الْأَمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ امْتِلَاءِ الْأَرْضِ جَوْراً }}
 
 


===امتحان الهی و فضیلت منتظران===
===امتحان الهی و فضیلت منتظران===
۱۷٬۳۴۰

ویرایش