غیبت کبرا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح درجه‌بندی: شناسه
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال از رده:مقالههای قابل ترجمه به رده:مقالههای آماده ترجمه ردهانبوه) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح درجه‌بندی: شناسه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اعتقادات شیعه}} | {{اعتقادات شیعه}} | ||
''' | '''غَیبَتِ کُبرا''' به زندگی مخفی طولانی‌تر [[امام زمان|امام دوزادهم]] شیعیان گفته می‌شود که از سال ۳۲۹ آغاز شده و تاکنون ادامه دارد. در مقابل، [[غیبت صغرا]] کوتاه‌تر است و پس از ۶۹ سال پایان یافته و پس از آن غیبت کبرا آغاز شده است. به عقیده بسیاری از عالمان شیعه، در غبیت کبرا امکان ارتباط با [[امام زمان]] وجود ندارد؛ اما برخی از آنان ملاقات با امام زمان را غیرممکن نمی‌دانند. به باور [[علامه طباطبایی]]، امام زمان در غیبت کبرا نیز برخی از وظایف امامت خود همچون [[ولایت]] و رهبری باطنی و معنوی مردم را انجام می‌دهد. | ||
==غیبت: زندگی پنهانی== | |||
== | |||
{{اصلی|غیبت امام زمان}} | {{اصلی|غیبت امام زمان}} | ||
ناپدیدشدن [[امام زمان]] از دیده‌ها و زندگی پنهانی او را غیبت امام زمان می‌نامند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۲؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۰.</ref> غیبت را به دو مرحله [[غیبت صغرا]] و غیبت کبرا تقسیم می‌کنند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۲؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۱.</ref> | ناپدیدشدن [[امام زمان]] از دیده‌ها و زندگی پنهانی او را غیبت امام زمان می‌نامند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۲؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۰.</ref> غیبت را به دو مرحله [[غیبت صغرا]] و غیبت کبرا تقسیم می‌کنند.<ref>حکیمی، خورشید مغرب، ۱۳۸۸ش، ص۴۲؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۱.</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
به گزارش منابع شیعه، یک هفته پیش از درگذشت علی بن محمد سمری، امام زمان در توقیعی از وفات او و آغاز غیبتی طولانی خبر داد و به او امر کرد که جانشینی برای خود انتخاب نکند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> در این توقیع زمان پایان این غیبت مشخص نشده است؛ تنها آمده است هنگامی پایان می‌یابد که بی‌عدالتی جهان را فراگرفته باشد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ شیخ طوسی، احتجاج، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> | به گزارش منابع شیعه، یک هفته پیش از درگذشت علی بن محمد سمری، امام زمان در توقیعی از وفات او و آغاز غیبتی طولانی خبر داد و به او امر کرد که جانشینی برای خود انتخاب نکند.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ طبرسی، احتجاج، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> در این توقیع زمان پایان این غیبت مشخص نشده است؛ تنها آمده است هنگامی پایان می‌یابد که بی‌عدالتی جهان را فراگرفته باشد.<ref>اربلی، کشف الغمه، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۳۰؛ شیخ طوسی، احتجاج، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۵۵و۵۵۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۵۱۶.</ref> | ||
==نقش امام | ==نقش امام زمان== | ||
به گفته [[علامه طباطبایی]]، امام زمان در دوران غیبت کبرا برخی از وظایف [[امامت]] خود را انجام می‌دهد.<ref>طباطبایی، شيعه در اسلام،۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> وظایف [[امام]] به بیان آموزه‌های دینی و هدایت ظاهری مردم محدود نمی‌شود.<ref>طباطبائی، شيعه در اسلام،۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> وظیفه دیگر امام، [[ولایت]] و رهبری باطنی و معنوی است که به وسیله آن زندگی معنوی مردم تنظیم می‌شود. به باور او امام زمان گرچه از چشم مردم پنهان است، از راه باطن بر جان و روح مردم اِشراف دارد و هدایت‌گری می‌کند.<ref>طباطبایی، شيعه در اسلام،۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> | به گفته [[علامه طباطبایی]]، امام زمان در دوران غیبت کبرا برخی از وظایف [[امامت]] خود را انجام می‌دهد.<ref>طباطبایی، شيعه در اسلام،۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> وظایف [[امام]] به بیان آموزه‌های دینی و هدایت ظاهری مردم محدود نمی‌شود.<ref>طباطبائی، شيعه در اسلام،۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> وظیفه دیگر امام، [[ولایت]] و رهبری باطنی و معنوی است که به وسیله آن زندگی معنوی مردم تنظیم می‌شود. به باور او امام زمان گرچه از چشم مردم پنهان است، از راه باطن بر جان و روح مردم اِشراف دارد و هدایت‌گری می‌کند.<ref>طباطبایی، شيعه در اسلام،۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> | ||
==دیدار با امام | ==دیدار با امام زمان== | ||
{{اصلی|ملاقات با امام زمان}} | {{اصلی|ملاقات با امام زمان}} | ||
علماء شیعه درباره امکان ملاقات با [[امام زمان]] در دوران غیبت کبرا اتفاق‌نظر ندارند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۴۲.</ref> [[محمد بن ابراهیم نعمانی]]، [[شیخ مفید]]، [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] و [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] بر این باورند که در زمان غیبت کبرا امکان ملاقات با امام زمان وجود ندارد.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۴۲و۴۳.</ref> البته از میان اینان شیخ مفید معتقد است که در غیبت کبرا دوستان مورداعتماد امام زمان که وظیفه‌شان تنها خدمت به او است، قادر به دیدار او هستند.<ref>نگاه کنید به شیخ مفید، المسائل العشر، ۱۴۲۶ق، ص۷۶.</ref> مهم‌ترین دلیل این گروه [[توقیع]] امام زمان به [[علی بن محمد سمری|علی بن محمد سَمری]] است که طبق آن هرکس ادعا کند امام زمان را دیده است، دروغ‌گو است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۴۳.</ref> | علماء شیعه درباره امکان ملاقات با [[امام زمان]] در دوران غیبت کبرا اتفاق‌نظر ندارند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۴۲.</ref> [[محمد بن ابراهیم نعمانی]]، [[شیخ مفید]]، [[محمد محسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] و [[جعفر کاشف‌الغطاء|کاشف الغطاء]] بر این باورند که در زمان غیبت کبرا امکان ملاقات با امام زمان وجود ندارد.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۴۲و۴۳.</ref> البته از میان اینان شیخ مفید معتقد است که در غیبت کبرا دوستان مورداعتماد امام زمان که وظیفه‌شان تنها خدمت به او است، قادر به دیدار او هستند.<ref>نگاه کنید به شیخ مفید، المسائل العشر، ۱۴۲۶ق، ص۷۶.</ref> مهم‌ترین دلیل این گروه [[توقیع]] امام زمان به [[علی بن محمد سمری|علی بن محمد سَمری]] است که طبق آن هرکس ادعا کند امام زمان را دیده است، دروغ‌گو است.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۴۳.</ref> | ||
گروهی از علماء شیعه مانند [[سید مرتضی]]، [[شیخ طوسی]]، [[کراجکی|کَراجَکی]] و [[محدث نوری]] ارتباط با امام زمان در غیبت کبرا را ممکن می‌دانند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۷۳.</ref> سید مرتضی و شیخ طوسی از اینکه ارتباط با امام زمان محقق هم شده است یا خیر، سخن نگفته و تنها گفته‌اند که ارتباط با امام زمان در غیبت کبرا امکان‌پذیر است؛<ref>نگاه کنید به سید مرتضی، رسائل الشریف، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۹۷؛ شیخ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۹۹. </ref> اما محدث نوری علاوه بر اشکال‌هایی که بر توقیع گرفته است،<ref>نگاه کنید به محدث نوری، جنة المأوی، چاپ‌شده در مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، | گروهی از علماء شیعه مانند [[سید مرتضی]]، [[شیخ طوسی]]، [[کراجکی|کَراجَکی]] و [[محدث نوری]] ارتباط با امام زمان در غیبت کبرا را ممکن می‌دانند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۷۳.</ref> سید مرتضی و شیخ طوسی از اینکه ارتباط با امام زمان محقق هم شده است یا خیر، سخن نگفته و تنها گفته‌اند که ارتباط با امام زمان در غیبت کبرا امکان‌پذیر است؛<ref>نگاه کنید به سید مرتضی، رسائل الشریف، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۹۷؛ شیخ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۹۹.</ref> اما محدث نوری علاوه بر اشکال‌هایی که بر توقیع گرفته است،<ref>نگاه کنید به محدث نوری، جنة المأوی، چاپ‌شده در مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۲۰۲-۳۱۷.</ref> داستان‌های بسیاری (۵۹ حکایت) در زمینه ارتباط با امام زمان نقل کرده است.<ref>نگاه کنید به محدث نوری، جنة المأوی، چاپ‌شده در مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۲۰۲تا۳۱۷.</ref> نداشتن سند معتبر و ذکرنشدن این ماجراها از زبان کسانی که این داستانها درباره آنها است، ازجمله نقدهایی است که به این داستانها وارد کرده‌اند.<ref>جمعی از نویسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدی (ع)، ۱۳۷۸ش، ص۱۰۰و۱۰۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۱: | ||
<onlyinclude>{{درجه‌بندی | <onlyinclude>{{درجه‌بندی | ||
| شناسه = کامل | |||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||