روزه وصال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''روزه وِصال''' روزه‌ای است که به مدت یک شبانه روز (از اذان صبح تا سحر روز بعد) یا به مدت دو روز پیاپی (از اذان صبح تا غروب روز بعد) ادامه پیدا کند؛ بدون این که در این میان [[افطار]] شود.<ref>طباطبایی یزدی، العروه الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۶۶۲.</ref> طبق [[فتوا|فتوای]] فقهای شیعه، روزه وصال، از انواع روزه‌های حرام به شمار می‌رود.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۲۸۳.</ref> مستند این حکم، آیه‌ ۱۸۷ سوره بقره درباره مدت زمان روزه‌گرفتن،<ref>فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله الصوم و الاعتکاف، ۱۴۲۶ق، ص۳۳۷.</ref> [[حدیث|روایات]] و [[اجماع |اجماع فقها]] است.<ref>نجفی جواهری، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۷، ص۱۲۶.</ref>  

به گفته [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]]، اگر کسی در شب افطار نکند ولی قصد [[روزه]] نداشته باشد، مصداق روزه وصال نخواهد بود.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۰۴.</ref> شارحان حدیث اهل‌سنت همچون محمود سُبکی و دیگر شارحان تصریح کرده‌اند که [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] در این زمینه سه نظر ارائه کرده‌اند: حرمت مطلق، [[حرام|حرمت]] به شرط مشقت داشتن و [[مکروه|کراهت]].<ref>سبکی، الدین الخالص او ارشاد الخلق الی دین الحق، ۱۳۹۷ق، ج۸، ص۳۹۸؛بسام، تیسیر العلام شرح عمده الاحکام، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۳۷.</ref>

به گفته [[مجتهد|فقهایی]] چون [[محقق حلی]] و شاطبی، از فقهای مذهب مالکی، این نوع روزه برای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] جایز بوده و از [[خصائص النبی]] به شمار می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ش، ج۲، ص۲۱۵؛ شاطبی، الاغتصام، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۳۳۳.</ref>

تنها روزه‌ای که در [[تورات]] به آن اشاره شده روزه روز کیپور است که یهودیان در این روز از غروب آفتاب تا غروب آفتاب روز بعد و به مدت ۲۵ ساعت روزه می‌گیرند.<ref>آبایی، «[http://www.iranjewish.com/essay/Essay70.htm تعنیت یا روزه در آیین یهود]»،‌ وبگاه انجمن کلیمیان تهران.</ref>