خزیمه بن ثابت: تفاوت میان نسخه‌ها

| نقش‌های برجسته    = مخالفت با [[خلفای سه‌گانه]] • از یاران [[امام علی(ع)]] • نقل [[روایت]]

| دیگر فعالیت‌ها  = حمل پرچم بنی‌خطمه در [[فتح مکه]] • راوی (شهادت به کشته شدن [[عمار]] به دست گروه ستمکار)

'''خُزَیمَة بن ثابِت'''، ملقب به '''ذوالشهادتین''' از [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] و از یاران [[حضرت علی(ع)]]. به دلیل پذیرفته شدن شهادت او به منزله شهادت دو نفر، پیامبر او را ذوالشهادتین خواند. وی در [[جنگ صفین]] در رکاب حضرت علی(ع) به [[شهادت]] رسید.

خُزَیمَة بن ثابِت، بن فاکه بن ثَعْلَبَة بن ساعده انصاری، اهل [[مدینه]]، از قبیله [[اوس و خزرج|اوس]] و طایفه [[بنی‌خطبه|بنی‌خَطْمَه]]، از اصحاب [[پیامبر اسلام(ص)]] و یاران [[حضرت علی(ع)]] بود.

مادرش، کبْشَة دختر اَوْس، از [[بنی‌ساعده]] بود.<ref>ابن کلبی، جمهرةالنسب، ص۶۴۲-۶۴۳؛ ابن اثیر، اُسد الغابة، قاهره، ج۲، ص۱۳۳؛ نووی، تهذیب الاسماء، مصر، ج۱، ص۱۷۵.</ref> [[کنیه]] خزیمه را ابوعماره نوشته‌اند.<ref>ابن عبدالبرّ، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۴۸؛ ابن اثیر، اُسْد الغابة، قاهره، ج۲، ص۱۳۳؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۲۷۸.</ref>

زمان اسلام آوردن وی مورد اختلاف است. برخی اسلام وی را پیش از [[غزوه بدر]] ([[سال دوم هجری]])<ref>ابن عبدالبرّ، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۸۸؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۳؛ مزی،ج۸، ص۲۴۳.</ref> و گروهی پس از آن و پیش از [[غزوه احد]]([[سال سوم هجری قمری|سال سوم]]) دانسته‌اند.<ref> صفدی، ج۴، ص۳۶۲</ref> او پس از اسلام آوردن به همراه [[عمیر بن عدی بن خرشه]] مأمور شکستن بت‌های قبیله خود شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۲۷۹.</ref>

خزیمة بن ثابت به لقب ذوالشهادتین معروف است،<ref>ابن کلبی، جمهرةالنسب، ص۶۴۳.</ref> زیرا در جریان گواهی خواستن بر صحت یک دادوستد، شهادت داد و [[رسول خدا]] شهادت او را به منزله شهادت دو شاهد عادل پذیرفت. گواهی خزیمه درباره اسبی از پیامبر، به نام مُرْتَجِز، بود<ref>ابن قتیبه، المعارف، ۱۳۸۸ق، ص۱۴۹؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۱۴.</ref> که پیامبر آن را از یک اعرابی خرید؛ اما آن اعرابی معامله را به تحریک برخی منافقان انکار کرد و خزیمه به نفع رسول خدا شهادت داد. پیامبر از او پرسید: «چگونه شهادت می‌دهی، در حالی که تو همراه ما نبودی؟» خزیمه پاسخ داد: «من می‌دانم که تو جز حق نمی‌گویی، چگونه تو را در آوردن دینی از جانب خدا تصدیق کنیم، ولی ادعایت بر خرید اسبی از یک اعرابی پلید را تصدیق نکنیم؟» پس از آن، پیامبر فرمود: «هر که خزیمه به نفع یا بر ضد وی برای او شهادت دهد، او را بس است».<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۳۷۸-۳۷۹؛ کلینی، الکافی، ج۷، ص۴۰۱؛ مقدسی، البدء و التاریخ، ۱۹۱۶م، ج۵، ص۲۴-۲۵؛ ابن اثیر، اُسْد الغابة، قاهره، ج۲، ص۱۳۳.</ref> این امر موجب موقعیت برای خزیمه شد و مردم [[مدینه]] اعم از [[اوس و خزرج]] بدین امر افتخار می‌کردند.<ref>ذهبی، ج۲، ص۴۷۸؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۲۷۹.</ref>

{{اصلی|واقعه سقیفه بنی‌ساعده}}

{{جعبه نقل قول| عنوان = سخنان خزیمه خطاب به ابوبکر|:«ای ابوبکر! آیا می‌دانی که رسول خدا(ص) گواهی مرا به تنهایی پذیرفت؟ ابوبکر پاسخ داد: بله. خزیمه گفت: پس من گواهی می‌دهم به خدا که از رسول خدا(ص) شنیدم می‌گفت: «اهل بیت من میان حق و باطل جدا می‌کنند و آنان پیشوایانی هستند که به آن‌ها اقتدا می‌شود»|تاریخ بایگانی|| منبع = صدوق، کتاب الخصال، ج۲، ص۴۶۱-۴۶۴.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

 

نام خزیمه در میان ۱۲ نفری ذکر شده است که خلافت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه]] را انکار کردند و هر کدام با سخنانی از وی خواستند که از خلافت صرف‌نظر کند.<ref>صدوق، کتاب الخصال، ج۲، ص۴۶۱-۴۶۴.</ref>

خزیمه در بیعت با علی(ع) در سخنانی او را شایسته‌ترین برای خلافت، برترین اشخاص از جهت ایمان، داناترین نسبت به خدا و نزدیکترین به [[رسول خدا]] معرفی کرد.<ref>یعقوبی، ج۱، ص۱۷۸؛ نیز نک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۱.</ref> وی اشعاری در این‌باره سرود.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۳۲، ص۳۴.</ref>

* ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۵.