الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

=== مرجع فقیهان بعدی===

کتاب الروضة البهیة مورد توجه فقیهان پس از شهید ثانی قرار گرفته است.<ref>ناطقی، مقدمة التحقیق، ص۱۶</ref> به عنوان نمونه [[سید محمد عاملی]] <small>(درگذشته ۱۰۰۹ ق)</small> در [[مدارک الاحکام|مدارک الأحکام]]، [[فاضل هندی]] <small>(درگذشته ۱۱۳۷ ق)</small> در [[کشف اللثام]]، [[وحید بهبهانی]] (درگذشته ۱۲۰۶ ق) در [[مجمع الفائده و البرهان]]، [[سید محمد جواد عاملی]] <small>(درگذشته ۱۲۲۶ ق)</small> در [[مفتاح الکرامه|مفتاح الکرامة]]، [[سید علی طباطبایی]] <small>(درگذشته ۱۲۳۱ ق)</small> در [[ریاض المسائل]]، [[فاضل نراقی]] <small>(درگذشته ۱۲۴۵ ق)</small> در [[مستند الشیعة]] و [[شیخ انصاری]] <small>(درگذشته ۱۲۸۱ ق)</small> در کتاب‌هایش به آن استناد نموده‌اند.

=== کتاب درسی حوزه‌های علمیه ===

ویژگی‌های شرح لمعه یعنی جامع بودن، فراوانی فروعات فقهی و نیز توجه اجمالی به دلایل استنباط احکام باعث شده است که این کتاب به عنوان متن درسی در بسیاری از [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] شیعه پذیرفته شود.<ref>ناطقی، مقدمة التحقیق، ص۱۶</ref> شرح لمعه نخستین کتاب فقهی است که طلاب علوم دینی آن را فرا می‌گیرند. در نظام آموزشی حوزه‌های علمیه ایران این کتاب از سال چهارم تا ششم طلبگی تدریس می‌شود.<ref>عالم‌زاده نوری، راه و رسم طلبگی، ج۳، ۹۶.</ref> این کتاب استدلالی نیست و در بسیاری از موارد به دلایل حکم را ذکر نمی‌کند هر چند در برخی موارد اشاره‌ای گذرا به دلیل حکم کرده است.<ref>عالم‌زاده نوری، راه و رسم طلبگی، ج۳، ۱۰۳.</ref>