Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۰۰
ویرایش
تنبیه الامة و تنزیه الملة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''تنبیه ُالاُمَّة و تَنْزیه ُالمِلَّة''' ، مشهورترین رساله درباره مبانی فکری و ابعاد گوناگون حکومت [[مشروطه]]، بر اساس نگرش [[شیعه|شیعی]]، نوشته [[میرزا محمدحسین غروی نائینی]](متوفی 1355) به فارسی . این اثر در 1327 نوشته شده و نام کامل آن ''تَنبیهُ الْاُمَّة و تَنْزیهُ المِلَّة فی لُزومِ مَشروطِیَّـةِ الدُولَةِ الْمُنتَخَبَةِ لِتَقْلیلِ الظُّلْمِ عَلَی اَفرادِ الاُمَّةِ و تَرْقِیـَةِ الْمُجْتَمَع'' است <ref>الذریعه، ج 4، ص 440</ref>. هدف از نگارش این کتاب ، چنانکه نائینی <ref>تنبیه الامة و تنزیه الملة، 1382 ش ، ص 38</ref> بصراحت بیان کرده ، تنبیه امت به ضروریات شریعت و مبرّا کردن ساحَت دین (ملت) از [[زندقه]] و [[الحاد]] و [[بدعت]] (ظلم و استبداد) است . | '''تنبیه ُالاُمَّة و تَنْزیه ُالمِلَّة''' ، مشهورترین رساله درباره مبانی فکری و ابعاد گوناگون حکومت [[مشروطه]]، بر اساس نگرش [[شیعه|شیعی]]، نوشته [[میرزا محمدحسین غروی نائینی]](متوفی 1355) به فارسی . این اثر در 1327 نوشته شده و نام کامل آن ''تَنبیهُ الْاُمَّة و تَنْزیهُ المِلَّة فی لُزومِ مَشروطِیَّـةِ الدُولَةِ الْمُنتَخَبَةِ لِتَقْلیلِ الظُّلْمِ عَلَی اَفرادِ الاُمَّةِ و تَرْقِیـَةِ الْمُجْتَمَع'' است <ref>الذریعه، ج 4، ص 440</ref>. هدف از نگارش این کتاب ، چنانکه نائینی <ref>تنبیه الامة و تنزیه الملة، 1382 ش ، ص 38</ref> بصراحت بیان کرده ، تنبیه امت به ضروریات شریعت و مبرّا کردن ساحَت دین (ملت) از [[زندقه]] و [[الحاد]] و [[بدعت]] (ظلم و استبداد) است . | ||
نائینی از شاگردان مبرِّز [[میرزاحسن شیرازی]] (متوفی 1312)، آقا [[سیدمحمد فشارکی اصفهانی]] (متوفی 1316) و آخوند [[ملامحمد کاظم خراسانی]] (متوفی 1328)، و مجتهدی توانا و آگاه به مسائل زمان خود بود <ref>معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج 1، ص 285</ref>. هر چند در طرح کلی این اثر ارزشمند، اقتباساتی از دیدگاه های دیگران دیده می شود، مؤلف توانسته است با طرح مباحث و ابتکاراتی جدید، چشم انداز تازه ای از نظریه سیاسی [[شیعه]] درباره نظام مشروطه و نفی استبداد عرضه کند و به تقریری نو از آموزه های شیعی همت گمارد. | نائینی از شاگردان مبرِّز [[میرزاحسن شیرازی]] (متوفی 1312)، آقا [[سیدمحمد فشارکی اصفهانی]] (متوفی 1316) و آخوند [[آخوند خراسانی|ملامحمد کاظم خراسانی]] (متوفی 1328)، و مجتهدی توانا و آگاه به مسائل زمان خود بود <ref>معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج 1، ص 285</ref>. هر چند در طرح کلی این اثر ارزشمند، اقتباساتی از دیدگاه های دیگران دیده می شود، مؤلف توانسته است با طرح مباحث و ابتکاراتی جدید، چشم انداز تازه ای از نظریه سیاسی [[شیعه]] درباره نظام مشروطه و نفی استبداد عرضه کند و به تقریری نو از آموزه های شیعی همت گمارد. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
کتاب شامل مقدمه، پنج فصل و خاتمه است. در مقدمه مطالبی در باره حقیقت استبداد و مشروطیت، دولت، [[قانون اساسی]]، [[مجلس شورای ملی]]، [[حریت]] و [[مساوات]] آمده است. فصول پنج گانه کتاب عبارت اند از: | کتاب شامل مقدمه، پنج فصل و خاتمه است. در مقدمه مطالبی در باره حقیقت استبداد و مشروطیت، دولت، [[قانون اساسی]]، [[مجلس شورای ملی]]، [[حریت]] و [[مساوات]] آمده است. فصول پنج گانه کتاب عبارت اند از: | ||