حله (شهر): تفاوت میان نسخه‌ها

|پانویس=

}}

'''حِلّه'''، شهری در [[عراق]] در حدود نود کیلومتری جنوب [[بغداد]]. گفته شده این شهر را سیف‌الدوله، چهارمین امیر مَزیدیان، در ۴۹۳ یا ۴۹۵ق بنا کرده است. در [[قرن پنجم]] [[هجری قمری]] به دارالعلم [[شیعه]] تبدیل شد و علما و [[فقیه|فقهای]] برجسته شیعه در آن ظهور کردند. در قرن هفتم، [[حوزه علمیه حله]] پررونق‌ترین مرکز علمی [[شیعه]] و محل تدریس علمای بزرگ شیعه بود و خاندان‌های علمی زیادی چون آل بطریق، آل نَما، [[آل طاووس]]، و آل مطهر در این شهر ظهور کردند. علمایی مانند [[ابن ادریس حلی]]، [[علامه حلّى|علامه حلی]]، [[محقق حلی]]، [[سید بن طاووس]] از این شهر بوده‌اند.

==جغرافیا==

{{عراق}}

حِلّه، شهری در قسمت مرکزی [[عراق]] که گفته می‌شود [[سیف‌الدوله مزیدی|سیف‌الدوله مَزْیدی]] در اواخر قرن پنجم آن را بنا کرد. این شهر نزدیک ویرانه‌های شهر قدیم [[بابل]]، در حدود نود کیلومتری جنوب [[بغداد]]، در مسیر مستقیم شهرهای [[کوفه]] و [[نجف]] به [[بغداد]]، و در حدود پنجاه کیلومتری مشرق شهر [[کربلا]] قرار دارد و امروزه مرکز استان بابل است.<ref>نقشه عمومی خاورمیانه؛ فاطمه محمد محجوب، ذیل مادّه</ref>