پرش به محتوا

کاربر:Shaker/صفحه تمرین

از ویکی شیعه

تخریب مسجد اقدامی

مفهوم شناسی

تخریب مسجد به معنای درهم شکستن بنای یک مسجد به صورت کامل یا جزئی،[۱]

از بین رفتن اتحاد و تشکل و قطع رابطه با امام عادل و فراموش شدن فقرا و غفلت از خدا از جمله پیامدهای تخریب مسجد قلمداد شده است.[۲]

مسجد به مکانی گفته می‌شود که در آن برای خدا سجده می‌شود.[۳]

تخریب معنوی

دیگری به معنای ممانعت از برگزاری نماز و انجام عبادت در مسجد.[۴] ازاین رو انجام کارهایی که مردم را از حضور یافتن در مسجد بازمی دارد و آنها را از مسجد فراری می دهد شامل تخریب مسجد خواهد شد.[۵] مسجد نه تنها محلی برای عبادت بلکه محلی برای فعالیت‌های آموزشی، تربیتی، اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی بوده است.[۶] ازاین‌رو گفته شده است که حتی ممانعت از انجام چنین فعالیت‌هایی در مسجد که موجب جلوگیری از ایفای نقش مسجد در این زمینه می‌شود به نوعی تخریب مسجد محسوب می‌‌‌شود.[۷] و هر فعالیتی که مصلحت و منافع مسلمانان در آن باشد از این رو بستن درب‌های مسجد و بازکردن آنها هنگام اوقات نماز جایز نیست.[۸] شوکانی کساد ساختن مساجد را تخریب معنوی[۹] و قرطبی آن را تخریب مجازی نامیده‌اند.[۱۰]

در روایتی این نوع از تخریب مسجد در کنار بی‌اعتنایی به قرآن و اهل‌بیت مورد مذمت قرار گرفته است که در روز قیامت از برخی بندگان به دلیل بی‌توجهی شکایت خواهند کرد.[۱۱]

حکم تخریب مسجد

حکم اولی تخریب ساختمان مسجد حرام عنوان شده است[۱۲] حتی حنابله که فروش زمین مسجد را در برخی شرایط جایز می دانند، تخریب آن را حرام عنوان کرده‌اند.[۱۳] فقها با استناد به دلائل مختلفی حکم به حرمت تخریب مسجد داده‌اند از جمله:

  • ظهور آیه ۱۱۴ سوره بقره
  • وقف بودن مسجد و ممنوع بودن تخریب مال وقفی
  • هتک شعائر الهی که مساجد یکی از شعائر الهی به شمار می‌روند[۱۴]

دفاع از حریم مساجد و ممانعت از تخریب آنها از اهمیت زیادی برخوردار است؛ ازاین‌رو طبق آیه ۴۰ سوره حج خدا به واسطه قدرت نظامی مؤمنان مانع تخریب مساجد به دست دشمنان دین می‌شود.[۱۵] با این همه؛‌ در برخی موارد تخریب مسجد جایز شمرده شده است:

  • تخریب جهت بازسازی، درصورتی که وضعیت ساختمان مسجد به گونه‌ای باشد که ممکن باشد موجب آسیب عابران شود اقدام به تخریب و بازسازی آن واجب و در صورتی که جان کسی در خطر نباشد مستحب خواهد بود.[۱۶] در بین اهل سنت فقه شافعی ان را منوط به اجازه حاکم[۱۷]
  • تخریب جهت توسعه، با اینکه برخی فقها مانند علامه حلی به عدم جواز تخریب مسجد جهت توسعه حکم داده اند اما برخی دیگر مانند آیت الله خامنه ای و مکارم شیرازی آن را مستحب و برخی دیگر جایز دانسته اند.[۱۸] شهید اول و شهید ثانی نیز در این حکم توقف کرده و از دادن فتوا خود داری کرده اند.[۱۹]
  • تخریب مسجد بلا استفاده،
  • تخریب مسجد مشمول طرح توسعه شهری[۲۰] در این میان تنها موردی که همه فقها بر آن توافق دارند، تخریب مسجدی است که در آستانه فروریختن قراردارد است.[۲۱]

بن‌باز: تخریب مسجد و تبدیل آن به پارک جایز نیست مگر این که به دلیل بنای مسجدی بزرگتر یا بهتر دیگر نیازی به آن مسجد نباشد تخریب و تبدیل آن اشکالی ندارد.[۲۲]

تخریب مسجد ضرار

مسجد ضرار از جمله مساجدی است که مشمول حکم تخریب می‌شود.

مسجد ضرار به مسجدی گفته می‌شود که برای ضرر وارد کردن به مسلمانان بنا شده باشد.[۲۳]

گزارش‌ها حاکی است که در طول تاریخ مساجد متعددی با اغراض سیاسی، مذهبی و طایفه‌ای تحت عنوان مسجد ضرار تخریب شده‌اند.[۲۴] تخریب مسجد براثا در ماه صفر سال ۳۲۳ق به دستور مقتدر عباسی نمونه‌ای از این موارد به شمار رفته است.[۲۵]

پیامبر در ماه رمضان سال نهم هجری اقدام به تخریب مسجد ضرار کرد.[۲۶]

فقهای مذهب مالکی به طور پررنگی فتوا به تخریب مسجدی داده‌اند که با هدف ضرر رساندن گروه یا قبیله‌ای خاص در نزدیکی مسجد دیگری بنا شود داده‌اند.[۲۷] فقهای حنبلی نیز چنین فتوایی از احمد بن حنبل نقل شده است.[۲۸] همچنین درباره مساجد بزرگی که چند نماز جماعت در آن اقامه می‌شود گفته شده است اگر بخش‌های جانبی موجب ضرر به مسجد اصلی باشد باید تخریب شوند.[۲۹]

سوء استفاده از حکم مسجد ضرار

مفتی‌های حنبلی خصوصا ابن‌تیمیه و مفتی‌های بعد از او همچون ابن‌قیم جوزیه از حکم لزوم تخریب مسجد ضرار جهت تخریب حرم‌ها و بناها و گنبدهای ساخته شده بر قبور سوء استفاده کرده‌اند و حتی تخریب این بناها را مقدم بر تخریب مسجد ضرار دانسته‌اند.[۳۰] تا جایی که برخی از فقهای وهابی کتابی با عنوان تحذیر الساجد من اتخاذ القبور مساجد تدوین کرده و ساخت هر نوع مسجد بر روی قبور را مصداق مسجد ضرار دانسته است.[۳۱] مستند فتوای این افراد برخی روایات نبوی دانسته شده است.[۳۲]

به گفته پژوهشگران تخریب و آتش‌زدن مسجد ضرار به دستور پیامبر(ص) خبر واحد است و این امکان را ندارد که حکم قرآن مبنی بر حرمت تخریب مسجد را تخصیص بزند.[۳۳] و در صورتی که ثابت شود پیامبر ان را تخریب کرده است از لحاظ فقهی قیضه فی واقعه بوده و نمی تواند حکم کلی ایه را تخصیص بزند.[۳۴]

در مقابل برخی از علمای شافعی همچون ابن حجر هیثمی ساختن بنا بر قبور را جایز دانسته اند.[۳۵]

نمونه های تخریب مساجد

در طول تاریخ مساجد زیادی تخریب شده است که برخی از مهمترین آنها مورد اشاره قرار می‌گیرد

  • تخریب مسجدالاقصی توسط بختنصر[۳۶]
  • تخریب مسجد بابری: مسجد بابری از مهمترین و بزرگترین مسجد ایالت اوتار هند است که در سال ۱۹۹۲م به دست هندوها تخریب گردید.[۳۷] این مسجد در اوائل قرن شانزدهم میلادی توسط محمد بابر بنیانگذار امپراطوری گورکانیان بنا شده بود.[۳۸]
  • تخریب مسجد حمزه: در حمله وهابی‌ها به حجاز مسجد حمزه و برخی دیگر از مساجد متعلق به شیعیان مدینه تخریب شد.[۳۹]
  • تخریب مساجد عراق و سوریه: در پی تسلط تکفیری‌های داعش بر سوریه و بخش زیادی از کشور عراق مساجد زیادی متعلق به شیعیان از جمله مسجد فاطمةالزهرا در رقه سوریه و مسجد قبه در موصل و مسجد جواد در تلعفر تخریب گردید.[۴۰]
  • تخریب مساجد غزه: در طی دو سال جنگ گسترده اسرائیل علیه غزه ۱۱۶۰ مسجد از ۱۲۴۴ مسجد این شهر مورد هدف قرارگرفته و تخریب گردید.[۴۱] مساجد عُمَری، سیدهاشم، ابن‌عثمان و ست‌رقیه از جمله این مساجد یاد شده است.[۴۲]

پانویس

  1. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۵.
  2. قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۴۹.
  3. طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۹۶.
  4. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۵.
  5. «تخریب کنندگان مسجد چه کسانی هستند»، وبگاه مسجد پژوه.
  6. سقاف، المنتخب من کتب شیخ الاسلام، ۱۴۱۹ق، ص۱۳۶؛ «السعی فی تخریب المسجد یشمل انواع التعطیل»، وبگاه اسلام وب.
  7. «السعی فی تخریب المسجد یشمل انواع التعطیل»، وبگاه اسلام وب.
  8. «اغلاق بیوت الله ظلم عظیم و سعی لتخریبها»، وبگاه اسلام وب.
  9. «تخریب المساجد و هدمها»، وبگاه المکتبة الشامله.
  10. قرطبی، الجامع لاحکام القران، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۷۷.
  11. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۵-۴۶۶.
  12. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۶.
  13. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۷.
  14. «دلائل حرمت تخریب مسجد»، وبگاه خبرگزاری رسمی حوزه.
  15. قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۵۰.
  16. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۸.
  17. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۱.
  18. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۹.
  19. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۹.
  20. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۶.
  21. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۸.
  22. «حکم هدم المسجد لمصلحه»، وبگاه رسمی بن‌باز.
  23. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۳.
  24. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۴.
  25. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۴.
  26. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۳.
  27. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۵.
  28. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۵-۴۷۶.
  29. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۶.
  30. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۶-۴۷۷.
  31. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۷.
  32. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۷.
  33. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۹.
  34. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۹.
  35. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۷۸.
  36. قرطبی، الجامع لاحکام القران، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۷۷.
  37. «مسجد تخریب شده بابری، بزرگترین مسجد ایالت اوتار هند»، خبرگزاری شبستان.
  38. «مسجد تخریب شده بابری، بزرگترین مسجد ایالت اوتار هند»، خبرگزاری شبستان.
  39. وزیری و دیگران، «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، ص۴۶۴.
  40. «تخریب گسترده مساجد توسط تکفیری ها و صهیونیست‌ها»، پایگاه تخصصی مسجد.
  41. «مساجدی که در دو سال جنگ غزه ویرانه‌ شدند»، وبگاه خبرگزاری شبستان.
  42. «مساجدی که در دو سال جنگ غزه ویرانه‌ شدند»، وبگاه خبرگزاری شبستان.

منابع

  • وزیری، سید محمود، و عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، و رضا اسلامی، و نذیر احمد سلامی، و حسین رجبی «تخریب مساجد از منظر فقه اسلامی»، پژوهش‌نامه مذاهب اسلامی، شماره۱۷، سال نهم، شهریور ۱۴۰۱ش.