کاربر:S.zamiri/صفحه تمرین 2

از ویکی شیعه
امیر غیاث الدین منصور حسینی دشتکی شیرازی
اطلاعات فردی
نام کاملامیر غیاث الدین منصور بن صدرالدین محمد بن ابراهیم حسینی دشتکی شیرازی
لقب«امیر غیاث الدین»، «غیاث الحکما»
محل زندگیشیراز
تاریخ وفاتسال ۹۴۰ق یا ۹۴۸ق یا ۹۴۹ق
محل دفنمدرسه منصوریه
شهر وفاتشیراز
خویشاوندان
سرشناس
محمد بن ابراهیم حسینی شیرازی(پدر غیاث الدین)
اطلاعات علمی
تألیفاتالمحاکمات، التجرید، تعدیل المیزان، التصوف و الاخلاق و...
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمقام صدارت در دربار شاه طهماسب


امیر غیاث الدین منصور حسینی دشتکی شیرازی از دانشمندان علوم اسلامی در قرن نهم و دهم هجری قمری است.[۱]

خوانساری در کتاب روضات الجنات او را یگانه در علم کلام و فلسفه دانسته است و برای او صفاتی همچون: تخصص در علوم عقلی و نقلی، دانای مسائل اصلی و فرعی علوم، کامل ترین فرد در فهم، استاد بشر و عقل یازدهم را آورده است.[۲]

در کتاب دانشنامه اصولیان شیعه تاریخ ولادت غیاث الدین سال ۸۶۶ هجری قمری ثبت شده است. در چهارده سالگی انگیزه مناظره با علامه جلال الدین دوانی در مطالب بلند علمی را داشت و در سن بیست سالگی تحصیل را به اتمام رساند.[۳]

از فعالیت های اجتماعی غیاث الدین، رسیدن به مقام صدارت در دستگاه شاه طهماسب در سال ۹۳۶ هجری قمری را نام برده اند.[۴]

در تاریخ نقل شده زمانی که غیاث الدین مقام صدارت را برعهده داشت، بحث هایی علمی بین او و محقق کرکی در حضور شاه صورت گرفت و این موجب استعفای او از صدارت شده است.[۵] محمدرضا ضمیری در کتاب دانشنامه اصولیان شیعه او را موصوف به «خاتم الحکما»، «استاد البشر»، «عقل حادی عشر» و معروف به «غیاث الحکما» و «امیر غیاث الدین» معرفی کرده است.[۶]

غیاث الدین تألیفاتی در علوم مختلف دارد که عبارتند از:

  • اثبات الواجب تعالی
  • اخلاق منصوری
  • الاساس(در هندسه)
  • الاشارات و التلویحات (در فلسفه)
  • اشراق هیاکل النور عن ظلمات شواکل الغرور
  • التجرید
  • تعدیل المیزان (در منطق)
  • التصوف و الاخلاق
  • المحاکمات (در اصول فقه) و...[۷]

تاریخ وفات غیاث الدین را بین سه تاریخ نقل کره اند: سال ۹۴۰ق، ۹۴۸ق، ۹۴۹ق. قبر او شیراز در مدرسه منصوریه واقع شده است.[۸]

پانویس

  1. ضمیری، دانشنامه اصولیان شیعه، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۴۳۶.
  2. خوانساری، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، ۱۳۹۰ش، ج۷، ص ۱۷۶.
  3. تبریزی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنية او اللقب، ج۴، ص۲۵۸.
  4. تبریزی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنية او اللقب، ج۴، ص۲۵۸.
  5. تبریزی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنية او اللقب، ج۴، ص۲۵۸.
  6. ضمیری، دانشنامه اصولیان شیعه، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۴۳۶.
  7. تبریزی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنية او اللقب، ج۴، ص۲۶۰.
  8. تبریزی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنية او اللقب، ج۴، ص۲۶۰.

یادداشت

منابع

  • خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، قم، اسماعیلیان، ۱۳۹۰ش.
  • ضمیری، محمدرضا، دانشنامه اصولیان شیعه، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۳ش.
  • مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنية او اللقب، تهران، خیام، ۱۳۶۹ش.