پرش به محتوا

کاربر:Rezapour/صفحه تمرین

از ویکی شیعه

رَوْضَةُ النَّبی، روضه مطهّره یا روضه شریفه

جایگاه

َ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَا بَيْنَ مِنْبَرِي وَ بَيْتِي رَوْضَةٌ مِنْ‏ رِيَاضِ‏ الْجَنَّةِ[۱]

تعدّ الروضة الشريفة جزءاً من المسجد النبوي، فهي تقع داخله، [۲]

زايران پیامبر اشتیاق فراوانی برای نماز خواندن در روضه از خود نشان می‌دهند.[۳]

ثُمَّ زُرْ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلَامُ مِنْ عِنْدِ الرَّوْضَةِ وَ قُلْ السَّلَامُ عَلَى الْبَتُولَةِ الطَّاهِرَة[۴]

اهل‌سنت خواندن نافله در روضه را مقدم بر همه مسجد می‌دانند اما در نماز جماعت صف اول را از همه بهتر می‌دانند حتی اگر داخل روضه نباشد.[۵]تبلغ مساحة الروضة الشريفة حوالي 330 مترٍ مربعٍ، بطول 22 مترًا وعرض 15 مترًا.[۶]

قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع الصَّلَاةُ فِي بَيْتِ فَاطِمَةَ ع أَفْضَلُ أَوْ فِي الرَّوْضَةِ قَالَ فِي بَيْتِ فَاطِمَةَ[۷]

صلى الله عليه وسلم: ( ما بين بيتي ومنبري روضة من رياض الجنة ) متفق عليه.[۸] وللعلماء في تفسير هذا الحديث ثلاثة أقوال: الأول: أي كروضة من رياض الجنة في حصول السعادة ونزول الرحمة، وذلك بملازمة العبادة فيها. الثاني: أن العبادة فيها طريق موصل لدخول الجنة. الثالث: أن هذه البقعة بعينها هي جزء من الجنة، وستنقل يوم القيامة إليها.[۹]

به نام روضه مطهّره و روضه شريفه شناخته مي شود.[۱۰]

به صورت ثبت نام کاروانی و فردی برای روضه ثبت نام صورت می‌گیرد و در طول روز و شب صاعت‌هایی برای مردان و ساعت‌هایی برای زنان مشخص شده است. در سال ۲۰۲۴ أكثر من 10 ملايين زائر تمكنوا من الصلاة في الروضة الشريفة خلال عام 2024م، منهم 5,583,885 زائرًا من الرجال و4,726,247 زائرة من النساء. العدد اليومي للزوار يصل إلى 48 ألفًا.[۱۱]

پیامبر اسلام بین خانه و منبر خود را باغی از باغ‌های بهشت دانسته است.[۱۲] این روایت چنین معنا شده که نماز و ذکر در این مکان سبب باغی از باغ‌های بهشت می‌شود.[۱۳] اما قول دیگر ظاهر روایت را مقصود دانسته که میان منبر و خانه پیامبر باغی از باغ‌های بهشت است.[۱۴]

محدوده

مقصود پیامبر از خانه من را خانه‌ای دانسته‌اند که پیامبر با عایشه در آن بوده است.[۱۵]

ومن الجنوب جدار المسجد الذي به محراب النبي صلى الله عليه وسلم، [۱۶]

ومن الشمال الخط المارّ من نهاية بيت السيدة عائشة -رضي الله عنها- في الشرق[۱۷]

روضه شريف قسمتي از مسجدالنّبي که در ناحيه جنوبِ شرقي (رو به سوي قبله) مسجد قرار دارد[۱۸]

علماي شيعه در باره تعريف روضه بر اين باورند که، روضه از ديوار محراب در جنوب ـ که امروزه با نرده هاي فلزي مشخص است ـ آغاز و در شمال، به چهارمين ستون منتهي مي گردد; يعني يک ستون علاوه بر آنچه اهل سنت مي گويند و حد دوم آن در شرق داخل بيت پيامبر(صلي الله عليه وآله) و بيت فاطمه زهرا(عليها السلام) است و در سمت غرب برابر منبر شريف مي باشد[۱۹]

وتقع في مقدمة المسجد،[۲۰] اقوال مختلفی در مورد محدوده مسجدالنبی گفته شده است.[۲۱]

بخشی از روضه که کم نیز نیست در درون ضریح پیامر قرار گرفته و عملا دسترسی به آن بخش برای زائران امکان‌پذیر نیست.[۲۲]

ضریح پیامبر

ولید بن عبدالملک، خلیفه اموی (حکومت: ۸۶ق-۹۶ق)، خانه پیامبر را با سنگ بازسازی کرد. سپس در اطراف حجره، دیوارهایی ساخت که دارای پنج ضلع بودند. علت این امر را شبیه‌نشدن آن به کعبه بیان کرده‌اند.[۲۳] توسعه، در زمان ولید، به‌گونه‌ای بود که خانه پیامبر(ص) در درون مسجد قرار گرفت.[۲۴] در سال ۵۵۷ق، در اطراف مرقد پیامبر، در زیر زمین، به‌دلیل احتمال نفوذ مسیحیان، که بنای حمله و نفوذ از طریق دریای سرخ را داشتند، سُرب ریخته شد تا مانع از دسترسی آنان به قبر پیامبر(ص) شود.[۲۵]

در سال ۶۶۸ق، بَیْبَرْس دیواره مُشبّکی به‌صورت ضریح در اطراف این پنج‌ضلعی، به شکل مستطیل ساخت و خانه حضرت فاطمه(س) نیز داخل آن قرار گرفت.[۲۶] در این بازسازی، حجره پیامبر(ص) و حجره حضرت فاطمه(س) که ضریح آهنی مشبک آن‌دو را احاطه کرده بود، در داخل مسجد و در چندمتری دیوار شرقی مسجد قرار گرفت.[۲۷]

قبر حضرت فاطمه زهرا(س)

شیخ مفید در کتاب المُقْنَعه، احتمال دفن شدن فاطمه(س) در رَوْضَةُ النَّبی را صحیح دانسته[۲۸] و شیخ طوسی محدث شیعه، قول دفن فاطمه(س) در روضه را اعتقاد بیشتر عالمان شیعه شمرده است.[۲۹] روضة النبی، فاصله میان منبر و قبر پیامبر(ص) در مسجدالنبی است که پیامبر آن را روضه‌ای (ترجمه: زمین سرسبز[۳۰]) از روضه‌های بهشت خواند.[۳۱] بر اساس روایتی در کتاب معانی الاخبار، پیامبر(ص) دلیل روضه بودن این مکان را دفن شدن فاطمه(ص) در آن دانست.[۳۲]

امین‌الاسلام طَبْرِسی، مفسر و متکلم قرن ششم قمری،[۳۳] و ابن شهر آشوب، مفسر و محدث قرن ششم قمری،[۳۴] دو احتمال خانه و روضه را نزدیک‌‌تر به حقیقت دانسته‌اند. شیخ طوسی این دو احتمال را نزدیک به هم شمرده[۳۵] و علامه مجلسی آن دو را قابل جمع دانسته است؛ زیرا به اعتقاد شیعه روضه، شامل خانه فاطمه(س) نیز می‌شود.[۳۶] به همین دلیل، برخی محققان قول روضه را تأییدی بر قول خانه دانسته‌اند.[۳۷]

منبر ، محراب و ستون‌ها

منبر پیامبر(ص) جایگاهی چوبی که حضرت محمد(ص) در سال‌های آخر عمر خود در مسجدالنبی بر روی آن می‌نشست و خطبه می‌خواند.[۳۸] پیامبر منبر خود را دَرِ کوچکی از بهشت توصیف کرده[۳۹] که پایه‌های آن سر بر افراشته از بهشت است.[۴۰] در طول سال‌ها و قرن‌ها، منبرهای متعددی ساخته شد که آن‌را در همان مکان منبر پیامبر قرار دادند.[۴۱] در نهایت در سال ۹۹۸ قمری، سلطان عثمانی منبری فرستاد که در مکان منبر پیامبر قرار دارد.[۴۲]

نماز جماعت در دوره حکومت آل‌سعود در دوره‌ای درمحرابی که در سمت ورودی باب السلام واقع شده برگزار می‌گردید که بنابر مصالحی به محراب پیامبر در داخل روضه بازگشته است و امام جماعت در آنجا نماز را می‌خواند.[۴۳]

محراب در مسجد النبی صلی الله علیه و آله و سلم توخالی نبود، بلکه مانند خود دیوار مسطح بود، اما پس از گسترش مسجد در سال هفتم هجرت، در جای خود باقی ماند. وفى خلافة عمر بن الخطاب نقل جدار القبلة نحو الجنوب بمقدار خمسة أمتار تقريبا، ومن ثم نقل مكان المحراب إلى الجدار الجديد، ولكن على نفس المحور. وحدث الشىء نفسه فى خلافة عثمان بن عفان حين نقل جدار القبلة إلى الجنوب نحو خمسة أمتار أخرى، وبذلك صار فى موضعه الحالى. ومع ذلك فقد ظل مكان محراب النبى صلى الله عليه وسلم الأول موضع حفاوة المسلمين الذين يحرصون على الصلاة والدعاء أمامه، وقد ظل المحراب مسطحا إلى أن أجرى الوليد بن عبد الملك عمارته فى مسجدالنبى صلى الله عليه وسلم سنة 88هـ، حين أمر بإعادة بنائه،و أدخلت فى مسجد النبى صلى الله عليه وسلم وحدة معمارية جديدة هى المحراب المجوف[۴۴]

فمحراب النبى المكان المقدس الذى صلى فيه النبى (صلى اللّه عليه و سلم) مؤتما لأصحابه،[۴۵]

محراب النبي في الروضة[۴۶]

يعد المحراب النبوي أحد محاريب المسجد النبوي الستة، ويقع في الروضة الشريفة على يسار المنبر.[۴۷]

مجموعه‌ای از ستون‌ها در مسجدالنبیِ زمان پیامبر وجود داشته که هر کدام نام[۴۸] و واقعه تاریخی مخصوص به خود را دارد. [۴۹] این ستون‌ها در زمان پیامبر اسلام از تنه نخل بود و در بازسازی‌ها دقیقا در همان مکان،‌ ستون‌هایی از سنگ ساخته شد.[۵۰] ستون توبه، ستون حرس و ستون وفود از جمله این ستون‌ها هستند.

كمحراب الرسول صلّى الله عليه وسلّم، وهو المكان الذي كان يصلّي فيه بعد أن تمّ تحويل القبلة[۵۱]

پانویس

  1. کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۳.
  2. بصری، «الروضة الشريفة قطعة من الجنة بالمسجد النبوي»، وکالة الأنباء السعودیة.
  3. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف، ۱۹۹۶م، ص۶۷.
  4. شهید اول، المزار، ۱۴۱۰ق، ص۲۰.
  5. «الروضة الشريفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  6. «الروضة الشريفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  7. کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۶.
  8. «الروضة الشريفة»، اسلام ویب.
  9. «الروضة الشريفة»، اسلام ویب.
  10. آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 215
  11. «الروضة الشريفة»، الهیئة العامة للعنایة بشوون المسجد الحرام و المسجد النبوی.
  12. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۴.
  13. مجلسی، ملاذ الأخیار، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۲۰.
  14. مجلسی، ملاذ الأخیار، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۲۰.
  15. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف، ۱۹۹۶م، ص۶۶.
  16. «الروضة الشريفة»، اسلام ویب.
  17. بصری، «الروضة الشريفة قطعة من الجنة بالمسجد النبوي»، وکالة الأنباء السعودیة.
  18. آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 215
  19. آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 217
  20. «الروضة الشريفة»، المدینه.
  21. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف، ۱۹۹۶م، ص۶۶.
  22. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف، ۱۹۹۶م، ص۶۶.
  23. الأنصاری، عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ۱۹۹۶م، ص۶۳.
  24. ابن‌کثیر دمشقی‏، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۷۵.
  25. جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۸.
  26. جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۳.
  27. پیشوایی، «چرا پیامبر اسلام در خانه خود به خاک سپرده شد؟»، پرتال جامع علم انسانی.
  28. شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۴۵۹.
  29. شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۱۱.
  30. ابن سیده، المحکم والمحیط الاعظم، ۱۴۲۱ق، ج۸، ص۲۴۵، ذیل واژه روض.
  31. کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۹، ص۲۵۷.
  32. شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۶۶ش، ص۲۶۷.
  33. طبرسی، تاج الموالید، ۱۴۲۲ق، ص۸۰.
  34. ابن شهر آشوب، مناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۶۵.
  35. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹.
  36. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ص۱۹۳؛ مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۳۴۹.
  37. قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۰.
  38. مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۹۵.
  39. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۳.
  40. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۵۴.
  41. مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۹۷.
  42. جعفریان، آثار اسلامی مکّه و مدینه، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۲۱.
  43. الحربی، «6 محاريب تاريخ الإمامة في الحرم النبوي»، الوطن.
  44. مفاهيم اسلاميه نویسنده : مجموعة من المؤلفين    جلد : 1  صفحه : 273
  45. موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب نویسنده : أيوب صبري باشا    جلد : 3  صفحه : 36
  46. موسوعة العتبات المقدسة نویسنده : الخليلي، جعفر    جلد : 3  صفحه : 328
  47. «ماذا تعرف عن المحراب النبوي بالروضة الشريفة؟»،‌ العربیه.
  48. «أساطین المسجد النبوی من شواهد السیرة النبویة»، وکالة الأنباء السعودیة.
  49. «ما هی "الأساطین" التی ارتبطت بتاریخ المسجد النبوی»، العربیه.
  50. القرشی، «ما هی "الأساطین" التی ارتبطت بتاریخ المسجد النبوی»، العربیه.
  51. بصری، «الروضة الشريفة قطعة من الجنة بالمسجد النبوي»، وکالة الأنباء السعودیة.

منابع

{{پیامبر اسلام} {{مسجدالنبی}

[[رده:مسجدالنبی] [[رده:مکان‌های تاریخی مدینه] [[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]