ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۲۱/۴۱
افسانه غَرانیق اشاره به روایاتی است که هنگام تلاوت سوره نجم توسط پیامبر اسلام(ص)، شیطان دو عبارت دیگر را به او وسوسه و در میان سوره وارد کرد و پس از آن، جبرئیل پیامبر را از این امر آگاه ساخت. این واقعه، بنابر روایات مذکور، حدود دو ماه پس از هجرت مسلمانان به حبشه روی داده است.
تعدادی از کتاب‌های تاریخی و تفسیری اهل‌سنت، از جمله سیره ابن‌اسحاق، الطبقات الکبری و تفسیر طبری به ذکر روایات مرتبط با ماجرای غرانیق پرداخته‌اند؛ در مقابل، بسیاری از عالمان اهل‌سنت و شیعه با استدلال‌هایی، وقوع ماجرای غرانیق را زیر سوال برده‌اند. محمدهادی معرفت از مفسران شیعه، سند روایات غرانیق را خدشه‌دار می‌داند؛ چراکه به باور او، هیچ‌کدام از راویان اصلی، پیامبر(ص) را درک نکرده و از صحابه نبوده‌اند.
ابن‌حیان اندلسی، تأثیرپذیری پیامبر از هوای نفس و القائات شیطانی را رد کرده و تصریح کرده ماجرای مذکور در منابع حدیثی معتبر اهل‌سنت ذکر نشده است. همچنین فخر رازی، متکلم و مفسر اهل‌سنت، ماجرای غرانیق را روایتی متعلق به مفسران ظاهرگرای قرآن خوانده و معتقد است در برابر این گروه، اهل تحقیق با استناد به قرآن، سنت و عقل، آن را جعلی و باطل می‌دانند.
برخی از اسلام‌شناسان غیرمسلمان، با اتکا به نقل ماجرای غرانیق در منابع اسلامی، از امکان دخالت شیطان در وحی سخن گفته‌اند. همچنین این موضوع در کتاب آیات شیطانی، نوشته سلمان رشدی مورد استناد قرار گرفت.