ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۸/۱۳
سَقّاخانه به فضاهای کوچکی در معابر عمومی گفته می‌شد که ایرانیان برای آب‌دادن به رهگذران به انگیزۀ کسب ثواب می‌ساختند و به تدریج به نماد مذهبی تبدیل و وارد مراسم عزاداری شیعیان گردید. در فرهنگ شیعی، سقاخانه یادآور سقایت حضرت عباس(ع) در واقعه کربلا است. از این رو سقاخانه که معمولاً ظرف سنگی بزرگی بود که آب آشامیدنی در آن ریخته و پیاله‌هایی با زنجیر به آن بسته می‌شد، در اندازه‌های بزرگتری ساخته شد و به نام امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) مزین گردید. افزودن نمادهایی مانند پنجهٔ کوچکِ دست به پیاله‌ها و پنجرهٔ فلزی به سقاخانه‌ها، سبب شد تا برخی برای برآورده‌شدن حاجت خود در آن‌جا شمع روشن کنند یا دخیل ببندند.