ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۵/۴۷
اَعلَمیت یا اَعلَم بودن در فقه شیعه، به معنای داناتر بودن یک مجتهد نسبت به دیگر مجتهدان است. در صورت وجود مجتهدان متعدد و اختلاف آراء آنان، بسیاری از فقیهان شیعه رجوع به اعلم و تقلید از او را واجب دانسته‌اند. در این مبنا در صورت یکی بودن آرای مجتهدان، مقلد می‌تواند از هر کدام که بخواهد تقلید کند. برای جواز تقلید از یک مجتهد، شهادت دو نفر که بتوانند اعلم را تشخیص دهند کافی است. گروهی از مجتهدان شیعه قائل به جواز تقلید از غیر اعلم هستند. گسترش نظریه تقلید از اعلم پس از قرن ۱۳ق، موجب تمرکز مرجعیت شیعه در حوزه‌های علمیه بزرگ مثل نجف و قم شده است.