قاعده بسیط الحقیقه: تفاوت میان نسخه‌ها

قاعده بسیط الحقیقه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۰

۲۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

H.ahmadi

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۵٬۴۷۳

ویرایش

@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 ==کاربرد در فلسفه ملاصدرا==
-ملاصدرا برای اثبات توحید [[واجب الوجود]] و تام الحقیقه بودن آن به این قاعده چنین استدلال کرده است:<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۲، ص۳۶۸.</ref> واجب الوجود بسیط الحقیقه یا به عبارتی در غایت بساطت است و هر آنچه بسیط الحقیقه باشد، کل الاشیاء است، پس واجب الوجود کل الاشیاء است؛ یعنی واجب الوجود ذات بسیطی است که همه کمالات و جنبه‌های وجودی همه اشیاء را دارد و هیچ‌یک از اشیاء از جهت کمال و وجودش خارج از حقیقت او نیست و از نقائص و جنبه‌های عدمی آنان مبرا است.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۲، ص۳۶۸.</ref>
+ملاصدرا برای اثبات [[توحید ذاتی|توحید واجب الوجود]] و تام الحقیقه بودن آن به این قاعده چنین استدلال کرده است:<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۲، ص۳۶۸.</ref> واجب الوجود بسیط الحقیقه یا به عبارتی در غایت بساطت است و هر آنچه بسیط الحقیقه باشد، کل الاشیاء است، پس واجب الوجود کل الاشیاء است؛ یعنی واجب الوجود ذات بسیطی است که همه کمالات و جنبه‌های وجودی همه اشیاء را دارد و هیچ‌یک از اشیاء از جهت کمال و وجودش خارج از حقیقت او نیست و از نقائص و جنبه‌های عدمی آنان مبرا است.<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۲، ص۳۶۸.</ref>
 ملاصدرا همچنین برای اثبات عینیت صفات الهی با ذاتش،<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۶، ص۱۴۵.</ref>  رد شبهه معروف ابن کمونه،<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۱، ص۱۳۵.</ref> {{یادداشت| شبهه ابن کمونه در رد توحید واجب الوجود است و بر پایه آن، مانعی ندارد دو ذات بسیط واجب الوجود را که به تمام ذات با هم اختلاف دارند فرض شود و مفهوم واجب الوجود از آنها انتزاع شده و بر هر دوی آنها عارض شود. (طباطبایی، بدایه الحکمه، مؤسسة النشر الاسلامی، ص۱۵۷.)}} تبیین چگونگی علم خداوند به ذاتش و به موجودات،<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۶، ص۲۱۷، تعلیقه سبزواری.</ref> اثبات وحدت نفس ناطقه نسبت به قوای خود<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، ۱۹۸۱م، ج۸، ص۱۳۴-۱۳۵.</ref> به این قاعده استدلال کرده است.