اصالة الاطلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
تمیزکاری
جز (ویرایش جزیی) |
Abbasahmadi (بحث | مشارکت‌ها) (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | ''' اَصالة الاِطلاق''' به معنای ترجیح احتمال فراگیری یک حکم شرعی بر احتمال محدود بودن آن حکم نسبت به همه افراد است. اصل اطلاق از مهم‌ترین [[اصول لفظی]] است که در علم [[اصول فقه]] بحث می‌شوند و هنگامی مطرح می‌شود که در یک عبارت قید خاصی برای محدود کردن حکم نباشد، ولی از سوی دیگر احتمال محدود بودن آن نیز مطرح باشد. در این صورت اصل آن است که حکم نسبت به همه افراد و همه زمان‌ها فراگیر و مطلق أخذ شود. | ||
کارکرد اصلی اصالة الاطلاق و دیگر اصول لفظی، تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالة الاطلاق، [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] است. | کارکرد اصلی اصالة الاطلاق و دیگر اصول لفظی، تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالة الاطلاق، [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] است. | ||