Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره ۲|لقب سجاد|اطلاع از امام چهارم شیعیان |امام سجاد علیهالسلام| }} | {{درباره ۲|لقب سجاد|اطلاع از امام چهارم شیعیان |امام سجاد علیهالسلام| }} | ||
'''سَجّاد''' از مشهورترین [[القاب امام زینالعابدین(ع)]] است<ref>قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰ | '''سَجّاد''' به معنای بسیار سجدهکننده،<ref>خنجی، وسیلة الخادم، ۱۳۷۵ش، ص۱۸۲.</ref> از مشهورترین [[القاب امام زینالعابدین(ع)]] است.<ref>قرشی، حیاة الإمام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۰.</ref> [[امام چهارم شیعیان]] را بهدلیل [[عبادت]] زیاد، نهایت دلدادگی به خدا و کثرت [[سجده|سجدههایش]] «سجاد» مینامیدند، بهگونهای که سجدههای او برای خدا بیشتر از همه مردم بود.<ref>قرشی، حیاة الامام زین العابدین(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸و۴۰.</ref> | ||
در کتاب [[علل الشرایع]]، روایتی از [[امام محمد باقر(ع)]] آمده است که پدرم علی بن الحسین هرگز یاد نکرد نعمتی از خدا را مگر آنکه برای شکر آن نعمت سجده کرد، و نخواند آیهای از [[کتاب خدا]] که در آن سجده باشد مگر آنکه سجده میکرد، و هرگاه حقتعالی از او بدی را دفع میکرد که از آن در بیم بود، یا مکر مکرکنندهای را از او میگردانید سجده میکرد، و هرگاه از [[نماز]] فارغ میشد سجده میکرد، و هرگاه توفیق مییافت که میان دو کس [[اصلاح ذاتالبین|اصلاح]] کند، برای [[شکر]] آن سجده میکرد، و اثر سجده در [[مواضع سجود]] او مشخص بود، به این سبب او را سجاد میگفتند.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> | در کتاب [[علل الشرایع]]، روایتی از [[امام محمد باقر(ع)]] آمده است که پدرم علی بن الحسین هرگز یاد نکرد نعمتی از خدا را مگر آنکه برای شکر آن نعمت سجده کرد، و نخواند آیهای از [[کتاب خدا]] که در آن سجده باشد مگر آنکه سجده میکرد، و هرگاه حقتعالی از او بدی را دفع میکرد که از آن در بیم بود، یا مکر مکرکنندهای را از او میگردانید سجده میکرد، و هرگاه از [[نماز]] فارغ میشد سجده میکرد، و هرگاه توفیق مییافت که میان دو کس [[اصلاح ذاتالبین|اصلاح]] کند، برای [[شکر]] آن سجده میکرد، و اثر سجده در [[مواضع سجود]] او مشخص بود، به این سبب او را سجاد میگفتند.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.</ref> |