ملتزم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام سجاد(ع)]] کنار ملتزم چنین دعا می‌خواند: «اللَّهُمَّ إِنَّ عِنْدِی أَفْوَاجاً مِنْ ذُنُوبٍ وَ أَفْوَاجاً مِنْ خَطَایَا وَ عِنْدَکَ أَفْوَاجٌ مِنْ رَحْمَةٍ وَ أَفْوَاجٌ مِنْ مَغْفِرَةٍ یَا مَنِ اسْتَجَابَ لاَِبْغَضِ خَلْقِهِ إِلَیْهِ إِذْ قَالَ (أَنْظِرْنِی إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ) اسْتَجِبْ لِی وَ افْعَلْ بِی کَذَا»؛ «خداوند مرا انبوهی از گناهان و انبوهی از لغزش‌ها است و تو را انبوهی از رحمت و بخشش بی‌حد. ای آن‌که خواستِ منفورترین آفریده‌ات را آن‌گاه که عرضه داشت: (پس مرا تا روز رستاخیز مهلت ده) اجابت کردی، دعایم را اجابت کن و درباره‌ام چنین و چنان کن»<ref>عیاشی، التفسير، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۲۴۱‍.</ref>

[[امام علی(ع)]] توصیه کرده که در پیش ملتزم به تمام گناهان اقرار شود. او گفتن گناهان در این موضع و توبه و استغفار از آن را حقی می‌دانست که بر عهده خداوند است تا ما را ببخشد.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۱۷.</ref>

===مکانی برای توبه حضرت آدم===

براساس روایتی که مرحوم [[کلینی]] در [[کتاب کافی]] نقل کرده، [[حضرت آدم]] خانه خدا را [[طواف]] کرد و پس از آن‌که به ملتزم رسید، [[جبرئیل]] بر او نازل شد و گفت ای آدم به گناهانت در این مکان اقرار کن. ... و [[خداوند]] به آدم وحی فرستاد که گناهانت بخشیده شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۹۴.</ref>

==پانویس==

{{پانویس۲}}