confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در اوایل دهه بیست شمسی، شماری از بزرگان و استادان حوزه علمیه قم که از عدم مدیریت متمرکز این حوزه نگران بودند و از سویی از مقام علمی و نفوذ اجتماعی و دینی [[آیت الله بروجردی|آیت اللّه حاج آقاحسین بروجردی]]، آگاهی داشتند از او خواستند که از بروجرد به قم بیاید. [[امام خمینی]] و [[روح الله کمالوند|حاج آقاروح الله کمالوند]] از علمای [[خرّم آباد]] در این زمینه کوشش بیشتری مبذول داشتند. | در اوایل دهه بیست شمسی، شماری از بزرگان و استادان حوزه علمیه قم که از عدم مدیریت متمرکز این حوزه نگران بودند و از سویی از مقام علمی و نفوذ اجتماعی و دینی [[آیت الله بروجردی|آیت اللّه حاج آقاحسین بروجردی]]، آگاهی داشتند از او خواستند که از بروجرد به قم بیاید. [[امام خمینی]] و [[روح الله کمالوند|حاج آقاروح الله کمالوند]] از علمای [[خرّم آباد]] در این زمینه کوشش بیشتری مبذول داشتند. | ||
آیتالله بروجردی با پذیرش این درخواست، در [[محرم]] ۱۳۶۴ق/ آذر ۱۳۲۳ش در قم ساکن شد. مهاجرت مؤثر و تحول آفرین بروجردی، حوزه قم را به مرتبهای از اعتبار رساند که عملا هم طراز معتبرترین حوزه آن عهد، یعنی [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] شد. | آیتالله بروجردی با پذیرش این درخواست، در [[محرم]] ۱۳۶۴ق/ آذر [[سال ۱۳۲۳ هجری شمسی|۱۳۲۳ش]] در قم ساکن شد. مهاجرت مؤثر و تحول آفرین بروجردی، حوزه قم را به مرتبهای از اعتبار رساند که عملا هم طراز معتبرترین حوزه آن عهد، یعنی [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]] شد. | ||
با رحلت آیت الله بروجردی بار دیگر وحدت مدیریت و مرجعیت در حوزه قم از هم گسیخت و زعامت و مدیریت آن برعهده چهار تن استاد برجسته و مطرح یعنی؛ [[امام خمینی]]، [[سید محمد رضا گلپایگانی|سید محمد رضا گلپایگانی]]، [[کاظم شریعتمداری|سیدکاظم شریعتمداری]] و [[شهاب الدین مرعشی نجفی|سیدشهاب الدین مرعشی نجفی]] قرار گرفت. | با رحلت آیت الله بروجردی بار دیگر وحدت مدیریت و مرجعیت در حوزه قم از هم گسیخت و زعامت و مدیریت آن برعهده چهار تن استاد برجسته و مطرح یعنی؛ [[امام خمینی]]، [[سید محمد رضا گلپایگانی|سید محمد رضا گلپایگانی]]، [[کاظم شریعتمداری|سیدکاظم شریعتمداری]] و [[شهاب الدین مرعشی نجفی|سیدشهاب الدین مرعشی نجفی]] قرار گرفت. |