رکن حجرالاسود: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا بر احادیث مرتبط با [[آخرالزمان]]، [[قتل نفس زکیه|قتل نفس زکیه]] (کشته‌شدن فردی از یاران امام مهدی(عج)) که از [[علائم ظهور|نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج)]] است در کنار این رکن رخ می‌دهد و پس از [[قیام امام مهدی(عج)]] عده‌ای از شیعیان در این مکان با حضرت بیعت می‌کنند.  

بنابر آنچه از [[امام باقر(ع)]] نقل شده، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا(ص)]] و امام سجاد(ع) رکن حجرالاسود و [[رکن یمانی]] را لمس می‌کردند، سپس آن دو را می‌بوسیدند و صورت بر آنها می‌گذاشتند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۰۸، ح۸.</ref> بر اساس این روایات، اعمالی مانند [[استلام حجر|اِسْتلام]] (لمس کردن با دست)، اِلتزام (در آغوش گرفتن) و بوسیدن رکن حجر<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۵۹.</ref> و نیز [[ذکر صلوات]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۰۳، ح۱.</ref> [[دعا]]، [[مناجات]] و [[توبه]] در نزد آن سفارش شده است.<ref> منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۳۱.</ref>

[[وهابیت]] با وجود آنکه استلام و بوسیدن اجسام مقدس را [[شرک|شِرک]] می‌داند،<ref>ابن‌جوزی،‌ إغاثة اللهفان من مصاید الشیطان، مکتبه العارف، ج۱، ص۱۹۴.</ref> استلام رکن و بوسیدن [[حجرالاسود]] را می‌پذیرد.<ref>ابن تیمیه، الرد علی الأخنائی قاضی المالکیة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref> استلام رکن حجَر از مواردی است که برای اثبات جواز تبرک جستن و بوسیدن اشیاء مقدس به آن استناد شده است.<ref>عینی، عمدة القاری، داراحیاء التراث، ج۹، ص۲۴۱ به نقل از محب الدین طبری.</ref>

* [[قتل نفس زکیه|قتل نَفْس زکیه]]: از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که یکی از [[نشانه‌های ظهور|نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج)]] شهادت جوانی از خاندان محمد(ص) (قتل نفس زکیه) در بین رکن و مقام است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱.</ref> {{همچنین ببینید|قتل نفس زکیه}}

*[[بیعت]] شیعیان با امام مهدی(ع): بنا به روایاتی که از [[امام صادق(ع)]]<ref>شیخ مفید، الإرشاد، قم، ۱۴۱۳ق، ج‏۲، ص۳۷۹.</ref> و امام باقر(ع)<ref>شیخ طوسی، الغیبة، قم، ۱۴۱۱ق، ص۴۵۳.</ref> نقل شده [[امام مهدی(عج)]] در روز [[عاشورا]] قیام نموده و بین رکن و مقام می‌ایستد و پیروان او از سراسر عالم جمع شده و با او بیعت می‌کنند.

* ابن‌قیم جوزی،‌ إغاثة اللهفان من مصاید الشیطان، محقق محمد حامد الفقی،‌ ریاض، مکتبه العارف، بی‌تا.

* ابن تیمیه، الرد علی الأخنائی قاضی المالکیة، محقق الدانی بن منیر آل زهوی، بیروت، المکتبة العصریة، ۱۴۲۳ق.

*شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.

*شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.

*شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

*مشکینی، میرزاعلی، مصطلحات الفقه، قم، نشر الهادی، ۱۳۷۷ش.

*منسوب به امام رضا(ع)، فقه الرضا(ع)، مشهد، مؤسسه آل البیت(ع)، ۱۴۰۶ق.

*هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۶ق.