فضایل حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

برخی دیگر از فضایل حضرت فاطمه(ع) که در احادیث ذکر شده‌اند، عبارتند از [[سیدة نساء العالمین|برترین بانوی عالم]]، [[حدیث بضعة|پاره تن پیامبر(ص)]]، نخستین وارد شونده به [[بهشت]]، [[تحدیث|هم‌سخن با فرشتگان]]، الگوی [[امام مهدی(عج)]]، و [[شفاعت|مقام شفاعت]].

==جایگاه و اهمیت==

# '''مصداق نیکوکاران در آیه اطعام''': بر اساس [[آیه اطعام]]، نیکوکاران کسانی‌اند که با آنکه خودشان به غذا نیاز دارند آن را به‌خاطر خدا به [[مسکین]]، [[یتیم]] و [[اسیر]] می‌دهند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احیاء التراث العربی، ج۱۰، ص۲۱۰.</ref> بنابر روایات، این آیه درباره بخشش [[امام علی(ع)]] و [[حضرت زهرا(س)]] نازل شد.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۲۷-۵۲۹؛ شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، دار احیاء التراث العربی، ج۱۰، ص۲۱۰؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۰۲-۴۰۸؛ بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۹۱-۱۰۶.</ref> طبق احادیث، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] و فاطمه(س) به‌خاطر شفای [[حسنین(ع)]] سه روز [[روزه]] گرفتند و هر سه روز هنگام [[افطار]] با اینکه خود گرسنه بودند، غذای خود را به مسکین و یتیم و اسیر بخشیدند.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۲۷-۵۲۹؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۶۷۰؛ بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام، ۱۴۲۲ق، ج۴، ص۹۱-۱۰۶.</ref>

# '''وجوب محبت در آیه مودت''': در [[آیه مودت]]، مزد رسالت [[پیامبر(ص)]] «مودت قربی» بیان شده است. به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، مفسر قرآن،‌ مودت قربی از نظر تمام مفسران شیعه، محبت به اهل‌بیت پیامبر(ص) است<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۴۰۷.</ref> و بر پایه منابع روایی شیعه<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۹۳؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۸۹؛ بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۲۳۵-۲۴۴.</ref> و اهل‌سنت<ref>ابن‌حنبل، فضائل الصحابة، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۶۶۹؛ طبرانی، المعجم الکبیر، مکتبة ابن‌تیمیة، ج۱۱، ص۴۴۴؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۱۹؛ بحرانی، غایة المرام و حجة الخصام، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۲۳۰-۲۳۵.</ref> از [[پیامبر(ص)]] نقل شده که منظور از القربی، علی، فاطمه، حسن و حسین هستند. به‌گفته فخر رازی، از عالمان اهل‌سنت در قرن ششم قمری، آیه مودت دلالت بر وجوب محبت و تعظیم علی و فاطمه و [[حسنین]] دارد.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۷، ص۵۹۵.</ref>

# '''از مصداق‌های امانت الهی''': بر پایه برخی روایات، فاطمه(س) در کنار [[چهارده معصوم(ع)]]، یکی از مصداق‌های امانت الهی در [[آیه امانت]] است که آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها از پذیرش آن سرباز زده‌اند.<ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۱۰۸ و ۱۰۹.</ref>

# '''از مصادیق کلمات الهی''': بر اساس روایات، حضرت زهرا(ع) از مصداق‌های «کلمات الهی» در [[آیه توبه]] است که [[آدم(پیامبر)|حضرت آدم(ع)]] پس از اخراج از [[بهشت آدم|بهشت]]، با [[توسل]] به آن کلمات، [[توبه آدم|توبه]] کرد و خداوند توبه او را پذیرفت.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۷و۵۸؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸،‌ص۳۰۴ و ۳۰۵.</ref>

# '''پاره تن پیامبر(ص)''': بر اساس [[حدیث بضعه]] که در منابع شیعه<ref>شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۰۴ق، ص۲۲۴؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۸۶و۱۸۷؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۳۲؛ طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۵.</ref> و اهل‌سنت<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۲۱ و ۲۹ و ج۷، ص۳۷؛ مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، دار إحیاء التراث العربی، ج۴، ص۱۹۰۲ و ۱۹۰۳؛ ترمذی، سنن التزمذی، ۱۳۹۵ق، ج۵، ص۶۹۸؛ نسائی، سنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۷،ص۳۹۴، ۴۵۷ و ۴۵۸.</ref> از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده، فاطمه پاره تن پیامبر(ص) است و هر که او را خشنود کند، پیامبر(ص) را خشنود کرده و هر که او را بیازارد و خشمگین کند، رسول خدا(ص) را آزرده و خشمگین کرده است. حدیث بضعه یکی از دلایل اثبات [[عصمت حضرت زهرا(س)]] از سوی عالمان شیعه بوده است.<ref>شیخ مفید، الفصول المختاره، ۱۴۱۳ق، ص۸۸؛ سید مرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۱۰ق، ج۴، ص۹۵؛ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۴۱۷ق، ج‏۱، ص۲۹۳.</ref> طبق حدیث بضعه و احادیث مشابه، حکم و مجازات دشمنی با فاطمه(س) و دشنام به او، حکم دشمنی با پیامبر(ص) و [[سب النبی|سب او]] است.<ref>امینی،‌ فاطمه زهرا(س)، ۱۳۷۶ش، ص۳۴۰.</ref>

# '''خشنودی و خشم فاطمه، خشنودی و خشم خدا''': بر اساس برخی روایات نبوی، خداوند با خشنودی فاطمه(س) خشنود، و با خشم او خشمگین می‌شود.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۳۸۴؛ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۰۴ق، ص۴۲۷؛ ابن‌مغازلی، مناقب الامام علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۴ق، ص۲۸۴و۲۸۵؛ طبری، ذخائر العقبی، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۷۶.</ref> عبدالحسین امینی، نویسنده کتاب الغدیر، دشمنی با حضرت زهرا(س) را موجب [[کفر]] دانسته است.<ref>امینی،‌ فاطمه زهرا(س)، ۱۳۷۶ش، ص۳۳.</ref>

# '''حَوراء إنسیّه''': پیامبر(ص) فاطمه(س) را حوریه‌ای معرفی کرده است که با چهره انسان خلق شده است.<ref>طبری آملی، دلائل الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۶؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۴۶۳؛ ابن‌مغازلی، مناقب الامام علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۴ق، ص۲۹۶.</ref>

{{جعبه نقل قول

[[پرونده:کتاب فضایل فاطمة الزهراء. اثر حاکم نیشابوری.jpg|200px|بندانگشتی|کتاب فضایل فاطمة الزهراء. اثر حاکم نیشابوری، از علمای اهل سنت.]]

فضایل فاطمه(س) در منابع روایی شیعه و اهل‌سنت نقل شده و علاوه بر این، کتاب‌های مستقلی نیز در این باره نگارش شده است که برخی از آنها عبارتند از:

* فاطمه زهرا(س)، اثر [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]].<ref>معموری، «کتابشناسی فاطمه»، ص۵۶۷ و۵۶۸.</ref>

* پرتویی از اسرار فضائل فاطمه(س)، اثر محمدحسین یوسفی.<ref>معموری، «کتابشناسی فاطمه»، ص۵۶۷ و۵۶۸.</ref>

* فاطمه زهرا از نظر روایات اهل‌سنت، تألیف محمد واصف.<ref>معموری، «کتابشناسی فاطمه»، ص۵۶۷ و۵۶۸.</ref>

عالمان اهل‌سنت نیز درباره فضائل فاطمه، دختر پیامبر اسلام، کتاب‌های مستقلی نگاشته‌اند که برخی از آنها عبارتند از:

* فضائل فاطمة الزهراء، نوشته حاکم نیشابوری.<ref>معموری، «کتابشناسی فاطمه»، ص۵۶۶ و۵۶۷.</ref>

==جستارهای وابسته==