Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۹۳
ویرایش
ترور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ترور''' به‌معنای هراس‌افکنی، وضعیتی رعب‌آور است که از طریق دست‌زدن به رفتارهای خشونت‌آمیز و غافلگیرانه جهت دست‌یابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید می‌آید. مسئله ترور به‌دلیل ایجاد نوعی [[اسلام‌هراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژه‌هایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته می‌شود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عده‌ای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشته‌اند. همچنین برخی از ائمه شیعه ازجمله [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن(ع)]] مورد | '''ترور''' به‌معنای هراس‌افکنی، وضعیتی رعب‌آور است که از طریق دست‌زدن به رفتارهای خشونت‌آمیز و غافلگیرانه جهت دست‌یابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید می‌آید. مسئله ترور به‌دلیل ایجاد نوعی [[اسلام‌هراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژه‌هایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته می‌شود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عده‌ای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشته‌اند. همچنین برخی از [[ائمه شیعه]] ازجمله [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن(ع)]] مورد ترور شدند. | ||
به لحاظ فقهی تعرض به دیگران [[حرام]] دانسته شده، مگر اینکه جنبه دفاعی داشته باشد. فقیهان شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابی‌الصباح کنانی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کرده‌اند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راه‌ها تحت‌عنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحت‌عنوان [[محاربه]]. | به لحاظ فقهی تعرض به دیگران [[حرام]] دانسته شده، مگر اینکه جنبه دفاعی داشته باشد. فقیهان شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابی‌الصباح کنانی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کرده‌اند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راه‌ها تحت‌عنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحت‌عنوان [[محاربه]]. | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
بنابر گزارشات تاریخی، پیامبر اسلام(ص) چندین بار در معرض ترور قرار گرفت. از جمله این ترورها می‌توان به نقشه [[اصحاب عقبه|اصحاب عَقَبه]] برای قتل پیامبر(ص) هنگام بازگشت از [[غزوه تبوک]]،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۷۸-۷۹.</ref> نقشه [[بنی‌نضیر|یهودیان بنی‌نضیر]] برای قتل دسته‌جمعی پیامبر و یارانش<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۹۸؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۶۳.</ref> و مهم‌ترین آنها برنامه‌ریزی [[کفار]] برای حمله به پیامبر هنگام [[هجرت به مدینه]] در شب [[لیلة المبیت]]<ref>الصنعانی، المصنف، نشر المجلس العلمی، ج۵، ص۳۸۹؛ قمی، تفسیر قمی، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۷۴؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۳۰۱.</ref> اشاره کرد. | بنابر گزارشات تاریخی، پیامبر اسلام(ص) چندین بار در معرض ترور قرار گرفت. از جمله این ترورها می‌توان به نقشه [[اصحاب عقبه|اصحاب عَقَبه]] برای قتل پیامبر(ص) هنگام بازگشت از [[غزوه تبوک]]،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۷۸-۷۹.</ref> نقشه [[بنی‌نضیر|یهودیان بنی‌نضیر]] برای قتل دسته‌جمعی پیامبر و یارانش<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۹۸؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۶۳.</ref> و مهم‌ترین آنها برنامه‌ریزی [[کفار]] برای حمله به پیامبر هنگام [[هجرت به مدینه]] در شب [[لیلة المبیت]]<ref>الصنعانی، المصنف، نشر المجلس العلمی، ج۵، ص۳۸۹؛ قمی، تفسیر قمی، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۷۴؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۳۰۱.</ref> اشاره کرد. | ||
برخی از ائمه شیعه نیز | برخی از [[ائمه شیعه]] نیز ترور شدند. [[امام علی(ع)]] توسط ابن ملجم ترور و به [[شهادت]] رسید.<ref>شیخ طوسی، امالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۶۵؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۹؛ جعفریان، گزیده حیات سیاسی و فکری امامان شیعه، ۱۳۹۱، ص۵۴-۵۵.</ref> [[امام حسن(ع)]] نیز توسط [[خوراج]] مورد حمله قرار گرفت و زخمی شد.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۳۵.</ref> | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||