ترور: تفاوت میان نسخه‌ها

با این حال سابقه انجام اعمال تروریستی منحصر به دوران معاصر دانسته نشده و مواردی از این قبیل در طول تاریخ ذکر شده است. بر این اساس، حکومت‌های مستبد یا گروه‌های معترض و حتی دادگاه‌های تفتیش عقاید با انجام اعمالی که منجر به هراس‌افکنی بود، در پی رسیدن به اهداف سیاسی و ایدئولوژیک خود بوده‌اند.<ref>بیگزاده جلالی، «ترور»، ص۴۹۱.</ref> بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، برخی [[پیامبران]] از جمله [[صالح (پیامبر)|حضرت صالح]]<ref>سوره نمل، آیه ۴۸.</ref> و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]]<ref>سوره انفال، آیه ۳۰.</ref> و همچنین [[ایمان|مؤمنان]]<ref>سوره قصص، آیه ۵۷؛ سوره آل‌عمران، آیات ۲۱ و ۱۱۲؛ سوره بقره، آیه ۶۱؛ سوره مائده، آیه ۷۰.</ref> در معرض انجام اعمال تروریستی قرار داشته‌اند.<ref>بیگزاده جلالی، «ترور»، ص۴۹۴و۴۹۵.</ref> طبق این آیات، ترور به‌عنوان راه‌حل مخالفان برای جلوگیری از دعوت پیامبران مورد استفاده قرار می‌گرفت و برخی افراد از ترس ترور [[ایمان]] نمی‌آورده‌اند.<ref>بیگزاده جلالی، «ترور»، ص۴۹۴.</ref>  

بنابر گزارشات تاریخی، پیامبر اسلام(ص) چندین بار در معرض ترور قرار گرفت. از جمله این ترورها می‌توان به نقشه [[اصحاب عقبه|اصحاب عَقَبه]] برای قتل پیامبر(ص) هنگام بازگشت از [[غزوه تبوک]]،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۷۸-۷۹.</ref> نقشه [[بنی‌نضیر|یهودیان بنی‌نضیر]] برای قتل دسته‌جمعی پیامبر و یارانش<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۱۹۸؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۶۳.</ref> و مهم‌ترین آنها برنامه‌ریزی [[کفار]] برای حمله به پیامبر هنگام [[هجرت به مدینه]] در شب [[لیلة المبیت]]<ref>الصنعانی، المصنف، نشر المجلس العلمی، ج۵، ص۳۸۹؛ قمی، تفسیر قمی، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۷۴؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۳۰۱.</ref> اشاره کرد.