Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
ترور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ترور''' به‌معنای هراس‌افکنی، وضعیتی رعب‌آور است که از طریق دست‌زدن به رفتارهای خشونت‌آمیز و غافلگیرانه جهت دست‌یابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید می‌آید. مسئله ترور به‌دلیل ایجاد نوعی [[اسلام‌هراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژه‌هایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته می‌شود. | '''ترور''' به‌معنای هراس‌افکنی، وضعیتی رعب‌آور است که از طریق دست‌زدن به رفتارهای خشونت‌آمیز و غافلگیرانه جهت دست‌یابی به اهداف سیاسی یا مذهبی پدید می‌آید. مسئله ترور به‌دلیل ایجاد نوعی [[اسلام‌هراسی]] در دوران معاصر، در [[جهان اسلام]] اهمیت پیدا کرده است. ترور در ادبیات دینی با واژه‌هایی چون فَتْک، اِغْتِیال و [[محاربه]] شناخته می‌شود. بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عده‌ای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشته‌اند. | ||
بر اساس مضامین [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، [[پیامبران|پیامبرانی]] چون [[حضرت صالح]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و همچنین عده‌ای از [[مؤمنان]] در معرض اعمال تروریستی قرار داشته‌اند. | |||
تعرض به دیگران در وضعیت غیردفاعی (دفاع از نفس و جامعه اسلامی) در [[فقه امامیه|فقه شیعه]] به‌صورت مطلق [[حرام]] دانسته شده است. فقهای شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابی‌الصباح کنانی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کرده‌اند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راه‌ها تحت‌عنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحت‌عنوان محاربه. | تعرض به دیگران در وضعیت غیردفاعی (دفاع از نفس و جامعه اسلامی) در [[فقه امامیه|فقه شیعه]] به‌صورت مطلق [[حرام]] دانسته شده است. فقهای شیعه برای تحریم مطلق ترور به [[حدیث|روایاتی]] از جمله روایت [[ابی‌الصباح کنانی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] و همچنین اصل عقلایی عدم ولایت بر جان و مال دیگران (حرام بودن تصرف در جان و مال دیگران) استناد کرده‌اند. در کتب فقهی، مصادیقی برای ترور نام برده شده است؛ از جمله ناامن کردن راه‌ها تحت‌عنوان قَطْعُ الطَّریق و همچنین سلب آسایش اجتماعی مردم، به خطر انداختن جان و مال مردم و تخریب اماکن عمومی تحت‌عنوان محاربه. | ||