Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
خواجه نصیرالدین طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه علمی
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==جایگاه علمی== | ==جایگاه علمی== | ||
{{جعبه نقل قول|[[علامه حلی]]:{{سخ}}«این شیخ (خواجه نصیر) بهترین زمانه خود در علوم عقلی بود ... و با اخلاق‌ترین فردی بود که من دیده بودم.<ref>لاهیجی، گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۷۰۲.</ref>}} | |||
خواجه نصیر طوسی را در علم، همتای [[بوعلی سینا]] دانسته‌اند؛ با این تفاوت که ابن سینا در طب سرآمد بود و خواجه‌نصیر در ریاضیات.{{مدرک}} برخی معتقدند دفاع خواجه نصیرالدین طوسی از ابن سینا در برابر انتقادات فخر رازی، در کتاب شرح اشارات، موجب احیای فلسفه در آن عصر شده‌است.<ref>ابراهیمی دینانی، «سخنرانی در سرای اهل قلم»، ص۱۱</ref> | خواجه نصیر طوسی را در علم، همتای [[بوعلی سینا]] دانسته‌اند؛ با این تفاوت که ابن سینا در طب سرآمد بود و خواجه‌نصیر در ریاضیات.{{مدرک}} برخی معتقدند دفاع خواجه نصیرالدین طوسی از ابن سینا در برابر انتقادات فخر رازی، در کتاب شرح اشارات، موجب احیای فلسفه در آن عصر شده‌است.<ref>ابراهیمی دینانی، «سخنرانی در سرای اهل قلم»، ص۱۱</ref> | ||
هم‌چنین خواجه نصیر را مبتکر روش فلسفی در [[کلام]] [[شیعه]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: خسروپناه، «خواجه نصیر مؤسس کلام فلسفی» [http://www.irip.ir/Home/Single/110] و الاعسم و عمادی، «خواجه نصیر مبتکر روش فلسفی در کلام شیعه» [http://ensani.ir/fa/article/28615]</ref> به باور [[مرتضی مطهری]]، تمام آثار کلامی بعد از خواجه نصیر، از کتاب [[تجرید الاعتقاد]] تأثیر پذیرفته‌اند.<ref>مطهری، آشنائی با علوم اسلامی، ج۲، ص۵۷.</ref> براساس برخی پژوهش‌های معاصر، خواجه نصیر طوسی، از یک سو شارح و مکمّل فیلسوفان و دانشمندان پیش از خود بوده، و از سوی دیگر سرمشق دانشمندان پس از خود شده است.<ref>معصومى همدانى، استاد بشر، ۱۳۹۱ش، ص۱۲.</ref> | هم‌چنین خواجه نصیر را مبتکر روش فلسفی در [[کلام]] [[شیعه]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: خسروپناه، «خواجه نصیر مؤسس کلام فلسفی» [http://www.irip.ir/Home/Single/110] و الاعسم و عمادی، «خواجه نصیر مبتکر روش فلسفی در کلام شیعه» [http://ensani.ir/fa/article/28615]</ref> به باور [[مرتضی مطهری]]، تمام آثار کلامی بعد از خواجه نصیر، از کتاب [[تجرید الاعتقاد]] تأثیر پذیرفته‌اند.<ref>مطهری، آشنائی با علوم اسلامی، ج۲، ص۵۷.</ref> براساس برخی پژوهش‌های معاصر، خواجه نصیر طوسی، از یک سو شارح و مکمّل فیلسوفان و دانشمندان پیش از خود بوده، و از سوی دیگر سرمشق دانشمندان پس از خود شده است.<ref>معصومى همدانى، استاد بشر، ۱۳۹۱ش، ص۱۲.</ref> | ||