پرش به محتوا

صبغة الله: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۶ اوت ۲۰۲۱
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(درج الگوی درجه بندی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفته‌اند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد می‌کند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر می‌کند، همان‌طور که رنگ ظاهر جسم را تغییر می‌دهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.</ref> گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.<ref>میبدی،  کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۸۱-۳۸۲؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، انتشارات زاهدی، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>
دربارهٔ مصداق صبغة الله در [[تفسیر قرآن|تفاسیر قرآن]]، دیدگاه‌های مختلفی بیان شده است؛<ref>خاتمی و طباطبائی، «رنگ یا تعمید؟»، ص۱۲-۱۷.</ref> از جمله این که گروهی از مفسران، مصداق آن را دین خدا یعنی [[اسلام]] دانستند و در مناسبت صبغة الله با دین خدا گفته‌اند دین حالتی در [[ایمان|مؤمن]] ایجاد می‌کند که به سبب آن، ظاهر و رفتار مؤمن تغییر می‌کند، همان‌طور که رنگ ظاهر جسم را تغییر می‌دهد.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۱۷۶؛ طوسی، التبیان، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref> گروهی دیگر از مفسران، مصداق صبغة الله را [[فطرت]] و خلقت خدا می‌دانند و در توضیح مناسبت صبغة الله با فطرت خدا به این نکته اشاره کرده‌اند که فطرت زیور انسان است، همان‌طور که رنگ زیور جسم رنگ شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۴۵؛ طوسی، التبیان، دار احياء التراث العربی، ج۱، ص۴۸۵؛ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۰۹.</ref> گروهی از مفسران نیز هر دو وجه را با هم جمع کرده‌اند.<ref>میبدی،  کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۸۱-۳۸۲؛ طریحی، تفسیر غریب القرآن، انتشارات زاهدی، ص۳۸۲؛ ثعالبی، جواهر الحسان، ۱۴۱۸، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵.</ref>


در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت ولایت [[امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق(پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.)<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref>
در [[حدیث|روایات]] نیز در تأویل صبغة الله و توضیح مصداق و معنای باطنی آن، گاهی آن را اسلام،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۴.</ref> گاهی آن را شناخت [[ولایت امام علی(ع)]]<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶۲.</ref> و گاهی رنگ [[ولایت]] زدن به مؤمنان در میثاق(پیمانی که در [[عالم ذر]] انجام شد.)<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۲۲–۴۲۳.</ref> دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۱۵.</ref>


در [[شأن نزول]] آیه «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً» و آیات سابق (یعنی آیات ۱۳۵–۱۳۸ سوره بقره) گفته شده که این [[آیه|آیات]]، دربارهٔ اختلاف [[یهودیت|یهودیان]] و [[مسیحیت|مسیحیان]] است که هر یک فقط خودشان را حق می‌دانستند. [[خدا]] در این آیات اعلام می‌کند که مؤمن راستین، میان [[پیامبران]] فرقی نمی‌گذارد و به خدا، [[وحی]] و حقانیت همه [[پیامبران]] معتقد است و خود را به رنگ الهی (اسلام که همان تسلیم محض در برابر برنامه الهی از ابتدا تا انتها است) مزیّن می‌سازد؛ «و چه رنگی بهتر از رنگ الهی؟!»<ref>بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۲۶–۱۲۷.</ref>
در [[شأن نزول]] آیه «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً» و آیات سابق (یعنی آیات ۱۳۵–۱۳۸ سوره بقره) گفته شده که این [[آیه|آیات]]، دربارهٔ اختلاف [[یهودیت|یهودیان]] و [[مسیحیت|مسیحیان]] است که هر یک فقط خودشان را حق می‌دانستند. [[خدا]] در این آیات اعلام می‌کند که مؤمن راستین، میان [[پیامبران]] فرقی نمی‌گذارد و به خدا، [[وحی]] و حقانیت همه [[پیامبران]] معتقد است و خود را به رنگ الهی (اسلام که همان تسلیم محض در برابر برنامه الهی از ابتدا تا انتها است) مزیّن می‌سازد؛ «و چه رنگی بهتر از رنگ الهی؟!»<ref>بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۱۲۶–۱۲۷.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۰۱

ویرایش