Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←۸. امام رضا(ع)
جز (←۷. امام کاظم(ع)) |
جز (←۸. امام رضا(ع)) |
||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
علی بن موسی بن جعفر معروف به امام رضا(ع) و هشتمین امام شیعیان، فرزند امام کاظم(ع) و [[نجمه خاتون]] به [[سال ۱۴۸ قمری|سال ۱۴۸ق]] در مدینه متولد و در [[آخر صفر]] سال [[سال ۲۰۳ هجری قمری|۲۰۳ق]] در ۵۵ سالگی در [[طوس]] ([[مشهد]]) به [[شهادت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۳و۳۱۴.</ref> | علی بن موسی بن جعفر معروف به امام رضا(ع) و هشتمین امام شیعیان، فرزند امام کاظم(ع) و [[نجمه خاتون]] به [[سال ۱۴۸ قمری|سال ۱۴۸ق]] در مدینه متولد و در [[آخر صفر]] سال [[سال ۲۰۳ هجری قمری|۲۰۳ق]] در ۵۵ سالگی در [[طوس]] ([[مشهد]]) به [[شهادت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۳و۳۱۴.</ref> | ||
امام رضا(ع) پس از پدرش، به امر خدا و به تصریح امام کاظم(ع) به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref> مدت امامت امام رضا(ع) ۲۰ سال (۱۸۳-۲۰۳ق)بود<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴.</ref> که | امام رضا(ع) پس از پدرش، به امر خدا و به تصریح امام کاظم(ع) به [[امامت]] رسید.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref> مدت امامت امام رضا(ع) ۲۰ سال (۱۸۳-۲۰۳ق)بود<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۴۷؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴.</ref> که با خلافت [[هارون الرشید]] و پسرانش [[امین عباسی|امین]] و [[مأمون]] همزمان بود.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۳۹۰ق، ص۳۱۴؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۳۶۷.</ref> | ||
مأمون پس از پدرش، اختلافاتی با برادر خود امین پیدا کرد که منجر به کشته شدن امین گردید. تا آن روز سیاست خلافت بنی عباس نسبت به سادات علوی، سیاستی خشونت‌آمیز بود و هر چند گاهی یکی از علویین قیام کرده جنگ خونین و آشوبی برپا می‌شد و این خود برای دستگاه خلافت گرفتاری سختی بود. مأمون برای جلوگیری از این گرفتاری‌ها و ضعیف کردن باور و اعتقاد مردم به امامان، تصمیم گرفت امام هشتم را [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ولیعهد]] خود قرار دهد. مأمون به همین دلیل، امام را در سال ۲۰۰ق از مدینه به [[مرو]] احضار کرد. در ابتدا، خلافت و پس از آن ولایتعهدی خود را به امام پیشنهاد نمود و آن حضرت نپذیرفت؛ ولی با فشار مأمون، امام به این شرط که در کارهای حکومتی و عزل و نصب‌ها مداخله نکند، ولایتعهدی را پذیرفت.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، صص۲۲۲-۲۲۴.</ref> چیزی نگذشت که مأمون با مشاهده پیشرفت سریع شیعه به اشتباه خود پی برد و آن حضرت را مسموم و شهید ساخت.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۴.</ref> | مأمون پس از پدرش، اختلافاتی با برادر خود امین پیدا کرد که منجر به کشته شدن امین گردید. تا آن روز سیاست خلافت بنی عباس نسبت به سادات علوی، سیاستی خشونت‌آمیز بود و هر چند گاهی یکی از علویین قیام کرده جنگ خونین و آشوبی برپا می‌شد و این خود برای دستگاه خلافت گرفتاری سختی بود. مأمون برای جلوگیری از این گرفتاری‌ها و ضعیف کردن باور و اعتقاد مردم به امامان، تصمیم گرفت امام هشتم را [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ولیعهد]] خود قرار دهد. مأمون به همین دلیل، امام را در سال ۲۰۰ق از مدینه به [[مرو]] احضار کرد. در ابتدا، خلافت و پس از آن ولایتعهدی خود را به امام پیشنهاد نمود و آن حضرت نپذیرفت؛ ولی با فشار مأمون، امام به این شرط که در کارهای حکومتی و عزل و نصب‌ها مداخله نکند، ولایتعهدی را پذیرفت.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، صص۲۲۲-۲۲۴.</ref> چیزی نگذشت که مأمون با مشاهده پیشرفت سریع شیعه به اشتباه خود پی برد و آن حضرت را مسموم و شهید ساخت.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۸۳ش، ص۲۲۴.</ref> | ||